Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

What made the river so cold?


Ναύπλιο. Απέναντι το Άστρος.
Μπλε. Γκρι. Γαλάζιο... η θάλασσα παλεύει με τον ουρανό και τα σύννεφα. Όλα μαζί ανακατεμένα στην παλέτα του καιρού.
Η πρώτη βροχή του χειμώνα και ακόμα δεν τελείωσε το καλοκαίρι... Βιάστηκε να φύγει κι αυτό λες και το κυνηγούσε ο χρόνος. Ανελέητος, όπως πάντα, δεν αφήνει το καλοκαίρι να ομορφύνει τα άνθη του λίγο ακόμα...

Όλα μπλε...
Τόση λύπη και δεν έχει τελειώσει ακόμα το καλοκαίρι...


Σκέψεις του παρελθόντος επιστρέφουν ξανά τώρα.
Μάλλον δεν είχαν φύγει ποτέ, παρ' ότι νόμιζα τότε ότι τις είχα διώξει...
"Έφτασα ως την άκρη του κόσμου για να σε βρω, μα δεν έβρισκα το τέλος. Ίσως ο κόσμος μου είναι τόσο μικρός, κι εγώ τόσο μικρή μέσα σ' αυτόν, πνίγομαι μέσα στην ύπαρξή μου..."

Το 'χω ξαναζήσει αυτό;
Δεν ξέρω...
Μα πώς γίνεται; Αφού εδώ έρχομαι για πρώτη φορά...
Το μπλε είναι ίδιο παντού. Σε όποια απόχρωση κι αν το βρεις: παντού ίδιο και παντού μπλε...
Μπλε... το χρώμα της λύπης.. Kι όμως η θάλασσα είναι μπλε, μπλε και η ελευθερία της...


Το καράβι με τις σκέψεις σαλπάρει απόψε για άγνωστα μέρη.
Επιβιβάστηκαν όλες, γνωστές κι απόκρυφες, και μ' άφησαν επιτέλους...
Μα να.. κάποιες ξέφυγαν και κατευθύνονται ξανά προς εμένα.
...οι σκέψεις της παράνοιας..
Καλοδεχούμενες να 'ναι πάντα...


(7-7-08, 29/31-8-08)


(Anathema- A fine day to exit)

I got these feelings and I don't know why
I see all my fears in the darkness of light
what made the river so cold?

12 βρηκαν το κλειδι:

thesikaleon είπε...

γειά σου μετά από αρκετό καιρό

άντε να επιστρέφουμε στις οθόνες μας

summer is over

lakis είπε...

Του φθινοπώρου η μελαγχολία. Κάποιους τους πιάνει η κατάθλιψη τέτοια εποχή, εμένα με πιάνουν οι αϋπνίες:) Ωραία γράφεις. Μέρα καλή

jacki είπε...

Εμένα μου αρέσει που φθινοπώριασε..Αλλά δεν κάθεται καλά το φθινόπωρο σε όλους. Αλλά προσπάθησε να συμπαθήσεις το μπλε..Βάλτου λίγο κόκκινο μέσα αν δεν μπορείς να το συμπαθήσεις σκέτο και κάντο μωβ.
Καλημέρα.

aggelika είπε...

thesikaleon,
μη μου το θυμίζεις συνεχώς ότι το καλοκαίρι τελείωσε! Είμαι παιδί του καλοκαιριού εγώ και δεν τα μπορώ κάτι τέτοια!
καλή σου μέρα..

λάκη φουρουκλά,
ευχαριστώ πολύ!
μακάρι να με έπιαναν και μένα αϋπνίες! Κάτι θα έβρισκα να τις κάνω! Οπότε κατάλαβες ότι ανήκω στην κατηγορία της κατάθλιψης!
καλημέρα..

jacki,
το μπλε μου αρέσει! ..πολύ! Για την ακρίβεια μου αρέσει το γαλάζιο της θάλασσας το καλοκαίρι. Αλλά αυτό το μπλε-γκρι της θάλασσας και του ουρανού το χειμώνα κάτι μου κάνει!
καλή σου μέρα!

gregory είπε...

ανεμελο καλοκαιρι τη μας κανης ...ο χειμωνας ειναι καλιτερα γιατι...οι αγαπες και τα κορμια ειναι πιο κοντα ..δεστο και ετσι....

aggelika είπε...

gregory,
αλήθεια! Και το φετινό ήταν για μένα πιο ανέμελο απ' ότι συνήθως!!
χμμ... μπορεί το χειμώνα τα κορμιά να είναι πιο κοντά, αλλά είναι τόσα περιττά ρούχα που τα εμποδίζουν! Ενώ το καλοκαίρι όπως και να το κάνεις είσαι πιο ελεύθερος!! Μπορείς να το δεις κι έτσι!!
καληνύχτα..

raslowbap είπε...

Το μπλε πάντα ίδιο θα είναι απλά εμείς δεν είμαστε πάντα οι ίδιοι κάθε φορά που το κοιτάμε. Πάντως και έμενα δεν μου αρέσει πολύ το μπλε...για άλλους λόγους βέβαια.
Καληνύχτα σου.

aggelika είπε...

raslowbap,
αυτό ακριβώς σκέφτηκα κι εγώ και στεναχωρήθηκα που θα έφευγα από αυτό το μπλε.. ότι αλλάζουμε κι ότι την επόμενη φορά που θα το κοιτάζω δεν θα 'μαι ίδια.
καληνύχτα..

Donnie είπε...

Aggelika ti ekanes me to sxolio? Pos pigane oi panellinies? perases kapou? Thymamai pou eixes lyssaksei perisy tetoia epoxi na teliosei to sxolio k to agxos klp. isixases telika?

aggelika είπε...

donnie,
μια χαρά τελείωσε το σχολείο! Πέρασα ψυχολογία στην Αθήνα. Ησύχασα επιτέλους αλλά άγχος δεν είχα ποτέ!

Καλή σου μέρα..

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

-Η γλυκιά φθινοπωρινή μελαγχολία....
-Η απαισιοδοξία του χειμώνα....
-Η εαρινή επιφυλακτική αναστάτψση
-Η θερινή βαρυθυμία ή και ανασφάλεια....

Πάντα κάπου θα χρεώνουμε τις θλιμμένες μας σκέψεις ή θύμισες....
Είναι κομμάτια της ζωή μας όμως και πρέπει να τ' αγαπάμε

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

aggelika είπε...

φυρδην-μιγδην,
συμφωνώ μαζί σου! Συχνά συνδυάζουμε τις σκέψεις μας με τον καιρό. Προσωπικά θα προτιμούσα την ελαφρότητα των θερινών μεσημεριάτικων σκέψεων, τότε που η ζέστη νεκρώνει τον εγκέφαλο και αδυνατείς να σκεφτείς το παραμικρό!