Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

"Νιώθω σαν να με μαγέψανε..."



Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την λογική από την παράνοια..
Πότε καταλαβαίνεις αν την πέρασες, πόσο πλησιάζεις, αν κοντεύεις να πέσεις;
Κι αν πέσεις, υπάρχει γυρισμός;
Οι Άγγελοι που τρέχουν να σε μαζέψουν απ' τον γκρεμό μη χτυπήσεις, σε πάνε πάνω πάλι, στη λογική, ή σε ταξιδεύουν πιο κάτω στον πάτο της παράνοιας?

Παράξενος καιρός.. το κρύο μοιάζει να παραλύει την σκέψη.
Κι η ώρα μοιάζει σαν να μην κυλάει πια. Ή κυλάει με τους δικούς της κανόνες...



Ποια τρελή μικρή νεράιδα με μάγεψε και έμεινα εδώ κολλημένη?
Σαν τους ιδιότροπους δείχτες του ρολογιού μου, που όλο λέω να το σπάσω κι όλο το ξεχνάω.
Δε βαριέσαι... άστο κι αυτό γι' αύριο...
Κάποτε θα έρθει κι αυτό το "αύριο" που έχω τόσο πολλά να κάνω.. δεν μπορεί!
Κάποτε θα βάλω αγώνα με την τρελή μικρή νεράιδα μου, να δούμε ποια θα πετάξει πιο ψηλά... Και υπόσχομαι, θα είναι η πρώτη φορά που δεν θα τα παρατήσω στην μέση... Δεν ξέρω, κι ούτε με νοιάζει, αν θα νικήσω. Απλά δεν θα τα παρατήσω ξανά στη μέση...
Για το γαμώτο...

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2008

7 αλήθειες...

Ύστερα από πρόσκληση της zekia, πρέπει να αποκαλύψω 7 αλήθειες σχετικά με μένα...


1.Είμαι η Αγγελική, αλλά δεν ξέρω αν είμαι καλά.

2.Έδωσα πανελλαδικές τον Ιούνιο και πέρασα Ψυχολογία στην Αθήνα. Τώρα δεν ξέρω ποιος τρελός θα έρθει να τον ψυχολογήσω εγώ.. θα ‘ναι σίγουρα πραγματικά τρελός για να έρθει σε μένα. Θα δούμε σε 4-5 χρόνια (αν πάρω το πτυχίο φυσικά..)

3.Το αγαπημένο μου φαΐ είναι τα μακαρόνια. Οποιοδήποτε είδος μακαρονιών και με οποιονδήποτε τρόπο είναι μαγειρεμένα, ακόμα και σκέτα με τυρί! Μεγάλη λατρεία λέμε...

4.Βρίζω σαν λιμενεργάτης...

5.Αν έχω καλή παρέα, μπορώ να πάω μέχρι και σε κλαμπάκι με σκυλάδικα και να περάσω υπέροχα.

6.Το πιο πρόσφατο παρατσούκλι μου είναι ‘‘Διαμαντής’’! Τώρα μη με ρωτάτε πως βγήκε.. μεγάλη ιστορία. Πάντως, αν με δείτε στον δρόμο, φωνάξτε ‘‘Διαμαντής’’ και να δείτε που θα γυρίσω!

7.Μικρή δεν είχα πιπίλα, αλλά πιπιλούσα το δάχτυλο μου μέχρι που πήγα 8. Τότε ντρεπόμουν να το παραδεχτώ, τώρα το βρίσκω χαριτωμένο.


Όποιος θέλει μπορεί να συνεχίσει το παιχνίδι...

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2008

Απλά μια διαπίστωση...


Μια ζωή έψαχνα ανθρώπους να με συντροφεύουν, που να είναι ίδιοι με μένα.
Αυτό που λέμε.. αδελφές ψυχές, άνθρωποι πλασμένοι ο ένας για τον άλλον.
Να σκέφτονται όπως κι εγώ...
Να μπορώ να μοιραστώ πράγματα μαζί τους...
Να μην χρειάζεται να μιλήσω, να με καταλαβαίνουν από πριν...
Είμαι δύσκολος χαρακτήρας, δε λέω...
Και πάντα απογοητευόμουν, όπως είναι φυσικό!
Που να βρεις αυτόν που περιμένεις;
Που να βρεις το άλλο σου μισό σε τέτοιο κόσμο;
(Και δεν εννοώ πάντα τον έρωτα.. γιατί σε όποιον έχω πει αυτές τις σκέψεις τις έχει παρεξηγήσει!)
Αυτό που μου έλειπε είναι η συντροφικότητα...
...απλά ένας άνθρωπος που να είναι ΔΙΚΟΣ μου, με όλη την έννοια της λέξης!
...να νιώθεις ότι είσαι σημαντικός για κάποιον, χωρίς να έχεις κάνει κάτι σπουδαίο γι' αυτόν.




Πρόσφατα, μετά από μια τυχαία συζήτηση, ανακάλυψα πόσο λάθος ήμουν τόσα χρόνια!
Ανακάλυψα πως είχα ανθρώπους γύρω μου που ήταν πραγματικά ΔΙΚΟΙ μου.
Και πως κάποιος για να σε καταλάβει δεν είναι ανάγκη να είναι ίδιος με σένα...
...αρκεί μόνο να σε αγαπάει.
Και ήταν πολλοί αυτοί! Πιο πολλοί απ' ό,τι περίμενα δηλαδή...
Απλά δεν το είχα καταλάβει αυτό, επειδή ήταν διαφορετικοί με μένα στον χαρακτήρα.
Τόσα χρόνια αναζητούσα κάτι συγκεκριμένο κι αυτό με είχε τυφλώσει!
Τώρα πια που κοντεύω να τους χάσω, ξεκινάω έναν αγώνα δρόμου να κερδίσω κάτι που ποτέ δεν είχα...
Αν θες πες το φιλία, αν θες πες το κάπως αλλιώς... εμένα το ίδιο μου κάνει.
Αλλά πιστεύω πως δεν είναι αργά...
Μπορεί να έχασα πολύτιμο χρόνο, μπορώ να ξεκινήσω όμως από τον δεύτερο γύρο...
Δεν ξέρω...
Ο καιρός θα δείξει!!!
Τ' Αστέρια, το Φεγγάρι και οι Άνεμοι, πάντως, είναι για μια φορά με το μέρος μου!





Δεν είναι ανάρτηση αυτό... είναι απλά μια διαπίστωση...

(Nick Cave- Are you the one that I’ve been waiting for?)

Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008

127 Ψυχολόγοι...

...συνιστούν Δαφνί.. Αυτοί ξέρουν!

Παιχνιδάκι λοιπόν και πρέπει να απαντήσω τις παρακάτω ερωτήσεις...

Ακονίζουμε τα μολύβια μας και ξεκινάμε...


1)Ποιο μυστικό θα ήθελες περισσότερο να ξέρεις;
Όλα!! Είμαι πολύ περίεργη και ευτυχώς που δεν είμαι γάτα!

2)Πόσους ανθρώπους του αντίθετου φύλου έχεις αγαπήσει πραγματικά;
1- τον μπαμπά μου!

3)Αναγκάζεσαι να αλλάξεις το όνομα σου, τι όνομα θα διάλεγες;
Δεν θα άλλαζα, μου αρέσει το όνομα μου. Εντάξει.. αν μου έβαζαν το πιστόλι στον κρόταφο θα διάλεγα ένα όνομα λουλουδιού. Τριανταφυλλιά, ας πούμε, ή Γιασεμί.

4)Τι θα χάραζες στην ταφόπετρα σου;
Δεν θέλω ταφόπετρα, θέλω λουλούδια από πάνω μου.. να γίνω και κάτι χρήσιμο!

5)Διάλεξε ένα παραμύθι που πιστεύεις ότι σου ταιριάζει απόλυτα!
Δεν μου ταιριάζει κανένα απόλυτα.. οι ήρωες των παραμυθιών δεν είναι γκαντέμηδες όπως εγώ..

6)Διάλεξε καινούργιους γονείς!
Νομίζω ότι κι αυτοί που έχω τώρα μου κάνουν!

7)Γράψε τα τελευταία διάσημα λόγια σου!

Δεν έχω διάσημα λόγια, αλλά το πιο πρόσφατο motto μου είναι το ‘‘Κάνε τον χειμώνα καλοκαίρι!’’ του Κότσιρα. Για ευνόητους λόγους!


8)Αν ήσουν συγγραφέας ποιος θα ήταν ο τίτλος του πρώτου σου μυθιστορήματος;
Ταξιδιωτικός οδηγός του Ναυπλίου!- δεν θα ήταν μυθιστόρημα!


9)Αν ήσουν αυτοκίνητο τι μάρκα θα ήσουν;

Καμία προτίμηση.. Προτιμώ τις μηχανές.


10)Αν ήσουν άγριο ζώο τι θα ήσουν;
Κάτι που να πετάει… αετός ή γεράκι.


11)Για τι πράγμα μετανιώνεις περισσότερο;

Που ξέρω τι πρέπει να αλλάξω στη ζωή μου, αλλά διστάζω να το κάνω. Γενικά όμως προσπαθώ να μην μετανιώνω γι αυτά που κάνω και πιστεύω ότι το έχω καταφέρει μέχρι έναν βαθμό.


12)Πες κάτι για το οποίο θα ήθελες να σε θυμούνται.

Τίποτα συγκεκριμένο… μόνο για τις στιγμές γέλιου και αφασίας.


13)Θα θυσίαζες τη ζωή σου για κάποιον;

Δεν ξέρω… ανάλογα τον κάποιο. Μάλλον όχι, αλλά θα έκανα ό,τι μπορούσα για να βοηθήσω κάποιον που με χρειάζεται.



Ανοιχτή πρόσκληση... Όποιος θέλει μπορεί να συνεχίσει το παιχνίδι.

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2008

Η ζωή είναι γλυκιά....


...και γίνεται ακόμα πιο γλυκιά όταν ακούς ένα μικρό παιδάκι να τραγουδάει αυτήν την φράση!