Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2007

Wish you were here


So, so you think you can tell
Heaven from Hell,
Blue skys from pain.
Can you tell a green field
From a cold steel rail?
A smile from a veil?
Do you think you can tell?

And did they get you to trade
Your heros for ghosts?
Hot ashes for trees?
Hot air for a cool breeze?
Cold comfort for change?
And did you exchange
A walk on part in the war
For a lead role in a cage?

How I wish, how I wish you were here.
We're just two lost souls
Swimming in a fish bowl,
Year after year,
Running over the same old ground.
What have we found?
The same old fears.
Wish you were here.

Wish you were here, Pink Floyd

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Εντελώς C.R.A.Z.Y.!!



Αυτή είναι και η αγαπημένη μου σκηνή από την ταινία! Ο κούκλος, γκέι πρωταγωνιστής, σε μια προσπάθεια να αποδείξει ότι του αρέσουν οι γυναίκες, φαντάζεται τον εαυτό του να χορεύει με την πιο σέξι ξαδέρφη του σε μια γιορτή με όλο το σόι μαζεμένο για τα Χριστούγεννα, ενώ στην ουσία φαντασιώνεται τον σούπερ γκόμενο της! Και όλα αυτά σε μια φάση της εφηβείας του που προσπαθεί να αρνηθεί ακόμα και στον ίδιο του τον εαυτό ότι του αρέσουν οι άντρες. Η ταύτιση με τον David Bowie είναι απόλυτη, στην εποχή της μεγάλης επιτυχίας του, εδώ ακούγεται το καταπληκτικό Space oddity. Ο νεαρός που μπαίνει στο τέλος είναι ένας από τους αδερφούς του και του λέει πως έχει γίνει θέαμα στους γείτονες που έχουν μαζευτεί απ' έξω και γελάνε.



Ο αγαπημένος γιος αρχικά του πατέρα, σε μια οικογένεια με 5 αγόρια (τα αρχικά των ονομάτων τους σχηματίζουν και τον τίτλο C.R.A.Z.Y.) στον Καναδά της δεκαετίας του 60, κατέληξε να είναι το μαύρο πρόβατο της οικογένειας! Η διαφορετικότητα του προκάλεσε πολλούς καυγάδες, συγκρούσεις και μίση στην οικογένεια, κυρίως με τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδερφό. Στο τέλος, ένα τραγικό γεγονός θα τους φέρει όλους πιο κοντά και θα τους κάνει να επανεξετάσουν τα πράγματα.

Την συνιστώ ανεπιφύλακτα! Την λάτρεψα κυρίως γιατί προβάλλει το θέμα της ομοφυλοφιλίας με πολύ ακομπλεξάριστο τρόπο...
Έχω ένα πρόβλημα όμως.. δεν θυμάμαι αν το όνομα του ήρωα είναι Zac ή Zan. Και μένα κάτι τέτοιες λεπτομέρειες είναι που με τρώνε!

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2007

Some friends from Brazil!!



Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007

Οι μέρες της απομόνωσης

Σκάψε βαθιά μέσα στη Γη. Με τα χέρια σου, με ό,τι μπορείς. Και κλείσου μέσα στην μητρική αγκαλιά της. Μόνο εκεί θα βρεις την ζεστασιά που πάντα έψαχνες. Τη θερμότητα που θα κάνει την καρδιά σου επιτέλους να χτυπήσει κανονικά. Το χώμα θα σε αναζωογονήσει.Θα νιώσεις σαν το σπίτι που ποτέ δεν είχες. Την ευδαιμονία που ποτέ δεν γνώρισες.

Μην βγεις ποτέ από εκεί. Ο ήλιος θα σε παγώσει. Ο αέρας θα σε φθείρει, θα σε κάνει σκόνη. Η βροχή θα σε λιώσει. Μέσα στη γη θα έχεις όλα αυτά που πόθησες. Και τα όνειρα που ποτέ δεν σ' αφήνουν...

Με τα δικά σου μαγικά χρώματα μπορείς να κάνεις το καφέ χώμα να πάρει το κόκκινο του Έρωτα ή το μπλε της Θλίψης. Μπορείς μάσα στο μαύρο να ανθίσεις το όμορφο λουλούδι της Ζωής, να ταξιδέψεις πάνω στο πιο ταξιδιάρικο Ουράνιο Τόξο, να πας σε μέρη όμορφα που δεν είχες φανταστεί πριν.

Οι μέρες θα αλλάξουν χροιά με τον καιρό και ο Εγκλεισμός δεν θα σου φαίνεται τόσο τρομερός.
Στο τέλος θα ξεχάσεις ότι υπάρχουν άνθρωποι...

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2007

I don't want to miss a thing...


I could stay awake just to hear you breathing
Watch you smile while you are sleeping
While youre far away dreaming
I could spend my life in this sweet surrender
I could stay lost in this moment forever
Every moment spent with you is a moment I treasure

Dont want to close my eyes
I dont want to fall asleep
Cause Id miss you baby
And I dont want to miss a thing
Cause even when I dream of you
The sweetest dream will never do
Id still miss you baby
And I dont want to miss a thing

Lying close to you feeling your heart beating
And Im wondering what youre dreaming
Wondering if its me youre seeing
Then I kiss your eyes
And thank God were together
I just want to stay with you in this moment forever
Forever and ever

Dont want to close my eyes
I dont want to fall asleep
Cause Id miss you baby
And I dont want to miss a thing
Cause even when I dream of you
The sweetest dream will never do
Id still miss you baby
And I dont want to miss a thing

I dont want to miss one smile
I dont want to miss one kiss
I just want to be with you
Right here with you, just like this
I just want to hold you close
Feel your heart so close to mine
And just stay here in this moment
For all the rest of time

Dont want to close my eyes
I dont want to fall asleep
Cause Id miss you baby
And I dont want to miss a thing
Cause even when I dream of you
The sweetest dream will never do
Id still miss you baby
And I dont want to miss a thing

Aerosmith

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2007

Το τίμημα της διαφορετικότητας...


Εγώ είμαι το μοναδικό κόκκινο λουλούδι σε ένα λιβάδι γεμάτο κίτρινα. Το βλέμμα σου πέφτει πρώτα πάνω σε μένα, γιατί διαφέρω από τα άλλα. Γρήγορα όμως απομακρύνεται. Προτιμά τα άλλα, τα κίτρινα, τα ίδια, τα πολλά. Αυτό είναι και το τίμημα της διαφορετικότητας. Η μοναξιά. Η αφόρητη μοναξιά σε ένα λιβάδι κατάμεστο από λουλούδια!

Το έχω πάθει πολλές φορές αυτό στη ζωή μου. "Σε πρόσεξα γιατί είσαι διαφορετική, παράξενη." Και μετά... αδιαφορία. Γιατί οι άνθρωποι να μην θέλουν το διαφορετικό; Γιατί οι άνθρωποι να φοβούνται το διαφορετικό; Γιατί να πρέπει να ισοπεδώσεις την εικόνα που κρίνεις εσύ ότι ταιριάζει στον εαυτό σου για να σε προσέξουν οι άλλοι; Κι αν δεν συμβιβαστείς κι επιμείνεις στην διαφορετικότητα; Η μοναξιά είναι ο μόνιμος σύντροφός σου...
Χαιρετάς γνωστούς στον δρόμο κι αυτοί δεν καταδέχονται να πουν ούτε ένα γεια, μόνο και μόνο επειδή δεν σου έδωσαν ποτέ ιδιαίτερη σημασία, επειδή τους χαλάς την εικόνα του μαζοποιημένου. Κοινοί γνωστοί που χαιρετούν τον διπλανό σου, που εσένα όμως σε γράφουν, γιατί δεν είσαι ίδιος με αυτούς...

Και ρωτώ... Τι είναι καλύτερο (ή μάλλον λιγότερο ψυχοφθόρο), η μοναξιά που αισθάνεσαι όταν διαφέρεις ή ο βιασμός της ψυχής όταν αναγκάζεις τον εαυτό σου να αλλάξει για να είσαι αποδεκτός; Κι αν στη δεύτερη περίπτωση καταλήξεις και πάλι μόνος;

Τελικά, η μοναξιά μένει πάντα...

Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2007

Family guy...

Το family guy είναι στο στυλάκι του Simpsons, έχει και αυτό πολύ πλάκα με άκυρα αστεία! Κεντρικός ήρωας είναι αυτό το πιτσιρίκι που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να ξεκάνει την μάνα του!


Δεν μπορώ να αλλάξω το video. Η διεύθυνση στο youtube είναι:

http://www.youtube.com/watch?v=wlLIkMXmw0c

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007

It's a bittersweet symphony this life....




'Cause it's a bittersweet symphony, this life
Try to make ends meet
Your a slave to money then you die
I'll take you down the only road I've ever been down
You know the one that takes you to the places
where all the things meet yeah

No change, I can't change
I can't change, I can't change
But I'm here in my mold
I am here in my mold
But I'm a million different people
from one day to the next
I can't change my mold
No, no, no, no, no

Well I never pray
But tonight I'm on my knees yeah
I need to hear some sounds that recognize the pain in me, yeah
I let the melody shine, let it cleanse my mind, I feel free now
But the airways are clean and there's nobody singing to me now

No change, I can't change
I can't change, I can't change
But I'm here in my mold
I am here in my mold
And I'm a million different people
from one day to the next
I can't change my mold
No, no, no, no, no
I can't change
I can't change

'Cause it's a bittersweet symphony, this life
Try to make ends meet
Try to find some money then you die
I'll take you down the only road I've ever been down
You know the one that takes you to the places
where all the things meet yeah

You know I can't change, I can't change
I can't change, I can't change
But I'm here in my mold
I am here in my mold
And I'm a million different people
from one day to the next
I can't change my mold
No, no, no, no, no

I can't change my mold
no, no, no, no, no,
I can't change
Can't change my body,
no, no, no

I'll take you down the only road I've ever been down
I'll take you down the only road I've ever been down
Been down
Ever been down
Ever been down
Ever been down
Ever been down
That you've ever been down
That you've ever been down

The Verve, Bitter Sweet Symphony

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2007

Χωρίς έμπνευση....


Λυπάμαι για την κατάσταση αδράνειας που επικρατεί στο blog μου τις τελευταίες μέρες. Αλλά πολύ φοβάμαι πως θα συνεχιστεί για πολύ καιρό έτσι. Και ο λόγος είναι οι αγαπημένες σε όλους μας πανελλήνιες! Ναι, ήρθε και σε μένα η σειρά μου να περάσω αυτό το βάσανο! Το κακό δεν είναι μόνο το ότι δεν έχω χρόνο, αλλά δεν έχω και έμπνευση για να γράψω κάτι καινούριο. Πώς να βγει κάτι δημιουργικό από ένα μυαλό σε χαώδη κατάσταση που το μόνο που υπάρχει εκεί μέσα είναι καταλήξεις ρημάτων στα αρχαία και χρονολογίες για την ιστορία?! Όλη αυτή η κατάσταση μου αφήνει ένα τεράστιο κενό στη ψυχή που δεν ξέρω πως να το γεμίσω. Νιώθω πως περνάει η ζωή από μπροστά μου αλλά εγώ δεν μπορώ να την αρπάξω γιατί έχω τα χέρια μου γεμάτα με βιβλία! Για τους επόμενους μήνες τα λατινικά θα είναι ο χειρότερος μου εφιάλτης!
Θα προσπαθώ τουλάχιστον να κάνω όσο πιο συχνά μπορώ ανανεώσεις και να σας επισκέπτομαι και εσάς όσο μπορώ...