So, so you think you can tell Heaven from Hell, Blue skys from pain. Can you tell a green field From a cold steel rail? A smile from a veil? Do you think you can tell?
And did they get you to trade Your heros for ghosts? Hot ashes for trees? Hot air for a cool breeze? Cold comfort for change? And did you exchange A walk on part in the war For a lead role in a cage?
How I wish, how I wish you were here. We're just two lost souls Swimming in a fish bowl, Year after year, Running over the same old ground. What have we found? The same old fears. Wish you were here.
Αυτή είναι και η αγαπημένη μου σκηνή από την ταινία! Ο κούκλος, γκέι πρωταγωνιστής, σε μια προσπάθεια να αποδείξει ότι του αρέσουν οι γυναίκες, φαντάζεται τον εαυτό του να χορεύει με την πιο σέξι ξαδέρφη του σε μια γιορτή με όλο το σόι μαζεμένο για τα Χριστούγεννα, ενώ στην ουσία φαντασιώνεται τον σούπερ γκόμενο της! Και όλα αυτά σε μια φάση της εφηβείας του που προσπαθεί να αρνηθεί ακόμα και στον ίδιο του τον εαυτό ότι του αρέσουν οι άντρες. Η ταύτιση με τον David Bowie είναι απόλυτη, στην εποχή της μεγάλης επιτυχίας του, εδώ ακούγεται το καταπληκτικό Space oddity. Ο νεαρός που μπαίνει στο τέλος είναι ένας από τους αδερφούς του και του λέει πως έχει γίνει θέαμα στους γείτονες που έχουν μαζευτεί απ' έξω και γελάνε.
Ο αγαπημένος γιος αρχικά του πατέρα, σε μια οικογένεια με 5 αγόρια (τα αρχικά των ονομάτων τους σχηματίζουν και τον τίτλο C.R.A.Z.Y.) στον Καναδά της δεκαετίας του 60, κατέληξε να είναι το μαύρο πρόβατο της οικογένειας! Η διαφορετικότητα του προκάλεσε πολλούς καυγάδες, συγκρούσεις και μίση στην οικογένεια, κυρίως με τον πατέρα του και τον μεγαλύτερο αδερφό. Στο τέλος, ένα τραγικό γεγονός θα τους φέρει όλους πιο κοντά και θα τους κάνει να επανεξετάσουν τα πράγματα.
Την συνιστώ ανεπιφύλακτα! Την λάτρεψα κυρίως γιατί προβάλλει το θέμα της ομοφυλοφιλίας με πολύ ακομπλεξάριστο τρόπο... Έχω ένα πρόβλημα όμως.. δεν θυμάμαι αν το όνομα του ήρωα είναι Zac ή Zan. Και μένα κάτι τέτοιες λεπτομέρειες είναι που με τρώνε!
Σκάψε βαθιά μέσα στη Γη. Με τα χέρια σου, με ό,τι μπορείς. Και κλείσου μέσα στην μητρική αγκαλιά της. Μόνο εκεί θα βρεις την ζεστασιά που πάντα έψαχνες. Τη θερμότητα που θα κάνει την καρδιά σου επιτέλους να χτυπήσει κανονικά. Το χώμα θα σε αναζωογονήσει.Θα νιώσεις σαν το σπίτι που ποτέ δεν είχες. Την ευδαιμονία που ποτέ δεν γνώρισες.
Μην βγεις ποτέ από εκεί. Ο ήλιος θα σε παγώσει. Ο αέρας θα σε φθείρει, θα σε κάνει σκόνη. Η βροχή θα σε λιώσει. Μέσα στη γη θα έχεις όλα αυτά που πόθησες. Και τα όνειρα που ποτέ δεν σ' αφήνουν...
Με τα δικά σου μαγικά χρώματα μπορείς να κάνεις το καφέ χώμα να πάρει το κόκκινο του Έρωτα ή το μπλε της Θλίψης. Μπορείς μάσα στο μαύρο να ανθίσεις το όμορφο λουλούδι της Ζωής, να ταξιδέψεις πάνω στο πιο ταξιδιάρικο Ουράνιο Τόξο, να πας σε μέρη όμορφα που δεν είχες φανταστεί πριν.
Οι μέρες θα αλλάξουν χροιά με τον καιρό και ο Εγκλεισμός δεν θα σου φαίνεται τόσο τρομερός. Στο τέλος θα ξεχάσεις ότι υπάρχουν άνθρωποι...
I could stay awake just to hear you breathing Watch you smile while you are sleeping While youre far away dreaming I could spend my life in this sweet surrender I could stay lost in this moment forever Every moment spent with you is a moment I treasure
Dont want to close my eyes I dont want to fall asleep Cause Id miss you baby And I dont want to miss a thing Cause even when I dream of you The sweetest dream will never do Id still miss you baby And I dont want to miss a thing
Lying close to you feeling your heart beating And Im wondering what youre dreaming Wondering if its me youre seeing Then I kiss your eyes And thank God were together I just want to stay with you in this moment forever Forever and ever
Dont want to close my eyes I dont want to fall asleep Cause Id miss you baby And I dont want to miss a thing Cause even when I dream of you The sweetest dream will never do Id still miss you baby And I dont want to miss a thing
I dont want to miss one smile I dont want to miss one kiss I just want to be with you Right here with you, just like this I just want to hold you close Feel your heart so close to mine And just stay here in this moment For all the rest of time
Dont want to close my eyes I dont want to fall asleep Cause Id miss you baby And I dont want to miss a thing Cause even when I dream of you The sweetest dream will never do Id still miss you baby And I dont want to miss a thing
Εγώ είμαι το μοναδικό κόκκινο λουλούδι σε ένα λιβάδι γεμάτο κίτρινα. Το βλέμμα σου πέφτει πρώτα πάνω σε μένα, γιατί διαφέρω από τα άλλα. Γρήγορα όμως απομακρύνεται. Προτιμά τα άλλα, τα κίτρινα, τα ίδια, τα πολλά. Αυτό είναι και το τίμημα της διαφορετικότητας. Η μοναξιά. Η αφόρητη μοναξιά σε ένα λιβάδι κατάμεστο από λουλούδια!
Το έχω πάθει πολλές φορές αυτό στη ζωή μου. "Σε πρόσεξα γιατί είσαι διαφορετική, παράξενη." Και μετά... αδιαφορία. Γιατί οι άνθρωποι να μην θέλουν το διαφορετικό; Γιατί οι άνθρωποι να φοβούνται το διαφορετικό; Γιατί να πρέπει να ισοπεδώσεις την εικόνα που κρίνεις εσύ ότι ταιριάζει στον εαυτό σου για να σε προσέξουν οι άλλοι; Κι αν δεν συμβιβαστείς κι επιμείνεις στην διαφορετικότητα; Η μοναξιά είναι ο μόνιμος σύντροφός σου... Χαιρετάς γνωστούς στον δρόμο κι αυτοί δεν καταδέχονται να πουν ούτε ένα γεια, μόνο και μόνο επειδή δεν σου έδωσαν ποτέ ιδιαίτερη σημασία, επειδή τους χαλάς την εικόνα του μαζοποιημένου. Κοινοί γνωστοί που χαιρετούν τον διπλανό σου, που εσένα όμως σε γράφουν, γιατί δεν είσαι ίδιος με αυτούς...
Και ρωτώ... Τι είναι καλύτερο (ή μάλλον λιγότερο ψυχοφθόρο), η μοναξιά που αισθάνεσαι όταν διαφέρεις ή ο βιασμός της ψυχής όταν αναγκάζεις τον εαυτό σου να αλλάξει για να είσαι αποδεκτός; Κι αν στη δεύτερη περίπτωση καταλήξεις και πάλι μόνος;
Το family guy είναι στο στυλάκι του Simpsons, έχει και αυτό πολύ πλάκα με άκυρα αστεία! Κεντρικός ήρωας είναι αυτό το πιτσιρίκι που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να ξεκάνει την μάνα του!
Δεν μπορώ να αλλάξω το video. Η διεύθυνση στο youtube είναι:
'Cause it's a bittersweet symphony, this life Try to make ends meet Your a slave to money then you die I'll take you down the only road I've ever been down You know the one that takes you to the places where all the things meet yeah
No change, I can't change I can't change, I can't change But I'm here in my mold I am here in my mold But I'm a million different people from one day to the next I can't change my mold No, no, no, no, no
Well I never pray But tonight I'm on my knees yeah I need to hear some sounds that recognize the pain in me, yeah I let the melody shine, let it cleanse my mind, I feel free now But the airways are clean and there's nobody singing to me now
No change, I can't change I can't change, I can't change But I'm here in my mold I am here in my mold And I'm a million different people from one day to the next I can't change my mold No, no, no, no, no I can't change I can't change
'Cause it's a bittersweet symphony, this life Try to make ends meet Try to find some money then you die I'll take you down the only road I've ever been down You know the one that takes you to the places where all the things meet yeah
You know I can't change, I can't change I can't change, I can't change But I'm here in my mold I am here in my mold And I'm a million different people from one day to the next I can't change my mold No, no, no, no, no
I can't change my mold no, no, no, no, no, I can't change Can't change my body, no, no, no
I'll take you down the only road I've ever been down I'll take you down the only road I've ever been down Been down Ever been down Ever been down Ever been down Ever been down That you've ever been down That you've ever been down
Λυπάμαι για την κατάσταση αδράνειας που επικρατεί στο blog μου τις τελευταίες μέρες. Αλλά πολύ φοβάμαι πως θα συνεχιστεί για πολύ καιρό έτσι. Και ο λόγος είναι οι αγαπημένες σε όλους μας πανελλήνιες! Ναι, ήρθε και σε μένα η σειρά μου να περάσω αυτό το βάσανο! Το κακό δεν είναι μόνο το ότι δεν έχω χρόνο, αλλά δεν έχω και έμπνευση για να γράψω κάτι καινούριο. Πώς να βγει κάτι δημιουργικό από ένα μυαλό σε χαώδη κατάσταση που το μόνο που υπάρχει εκεί μέσα είναι καταλήξεις ρημάτων στα αρχαία και χρονολογίες για την ιστορία?! Όλη αυτή η κατάσταση μου αφήνει ένα τεράστιο κενό στη ψυχή που δεν ξέρω πως να το γεμίσω. Νιώθω πως περνάει η ζωή από μπροστά μου αλλά εγώ δεν μπορώ να την αρπάξω γιατί έχω τα χέρια μου γεμάτα με βιβλία! Για τους επόμενους μήνες τα λατινικά θα είναι ο χειρότερος μου εφιάλτης! Θα προσπαθώ τουλάχιστον να κάνω όσο πιο συχνά μπορώ ανανεώσεις και να σας επισκέπτομαι και εσάς όσο μπορώ...
When the silence beckons, And the day draws to a close, When the light of your life sighs, And love dies in your eyes, Only then will I realise, What you mean to me.