Ξύπνησα με μια γλυκιά νοσταλγία σήμερα.
Ξανά...
Το μυαλό μου γέμισαν τα λόγια του...
"Υπάρχει μια έρημη γωνιά σ' αυτή τη γη, που τα χελιδόνια δεν φεύγουν ποτέ...
Αν πας το χειμώνα, θα τα βρεις εκεί... να περιμένουν στις ακτές και τους βράχους υπομονετικά να 'ρθει το καλοκαίρι. Γεμίζει ο αέρας γύρω και η θάλασσα από φωνές, φωνές πουλιών...
Κι η ψυχή σου θέλει να φωνάξει και αυτή μαζί τους, να την ακούσουν τα κύματα και ο αγέρας... Το γκρίζο του χειμώνα δεν ζει εκεί. Εκεί μόνο ζουν οι αναμνήσεις και τα χελιδόνια..."
Τα μάτια του έλαμπαν από μια απελπισμένη χαρά που δεν έσβηνε με τα χρόνια...
Ήξερε το μέρος που τα χελιδόνια δεν φεύγουν ποτέ...
Τρίτη 12 Αυγούστου 2008
Temporary peace
Το κουτακι κλειδωσε η aggelika στις 12:13 μ.μ.
Κουτακια Το κουτακι με τις σκεψεις, το μουσικο κουτι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 βρηκαν το κλειδι:
Ωραία είναι να ξυπνάς με αναμνήσεις και με νοσταλγία. Αγία νοσταλγία πέλαγο ανοιχτό, πόσα σκαριά έχεις πάρει για πάντα στο βυθό!!!
επίκαιρος τίτλος..
μονο με αναμνησεις δεν μπορης να ζης,καλες ειναι για φθινοπορο.....αλλα παντα ερχετε και η ανοιξη των ΠΑΝΤΩΝ....
jacki,
αυτή η άγια νοσταλγία έχει γίνει πλέον μοναδικός σύντροφος. Δεν την διώχνω πια... ίσα ίσα την αποζητώ! Μαζί με τις αναμνήσεις φτιάχνουν το τέλειο σκηνικό μελαγχολίας!
κώστα,
επίκαιρος αλλά και τυχαίος! Η ειρήνη δεν είναι μόνο πρόσκαιρη αλλά και εύθραυστη όπως αποδεικνύεται κάθε μέρα!
gregory,
οπότε είμαι συγχρονισμένη με την εποχή.. σε λίγο που θα έχουμε φθινόπωρο!! Το ξέρω ότι δεν ζεις μόνο με αναμνήσεις, είναι γλυκές όμως οι άτιμες!!
Ίσως όλοι ένα τέτοιο μέρος ακριβώς να ψάχνουμε. Μέρα καλή:)
λάκη,
το ευχάριστο είναι ότι αυτό το μέρος πράγματι υπάρχει! Τουλάχιστον υπάρχει η ελπίδα ότι θα το βρούμε κάποτε..
Καλό σου βράδυ..
μ'αρέσει η εμμονή σου με τους anathema, μοιράζεται το πάθος:)
zekia,
είναι από τους λίγους που εξακολουθούν και με ταράζουν.. γι' αυτό και η εμμονή!
Δημοσίευση σχολίου