Μετά από ένα από τα χειρότερα σαββατοκύριακα μου (ένα διαγώνισμα ιστορία, ένα έκθεση και στο καπάκι και ένα κρύωμα!), ετοιμάζομαι για ακόμα ένα νοητικό ταξίδι στην Βραζιλία!
Μερικοί άνθρωποι πρέπει να έχουν τελικά πολλά κόμπλεξ!
Γιατί μόνο κομπλεξικό μπορώ να πω κάποιον που συστηματικά με τις κουβέντες και τα λόγια του προσπαθεί να καταστρέψει το όνειρο ενός άλλου.
Από πότε όμως αυτός που τολμάει και κάνει όνειρα είναι εγωιστής?
Από πότε αυτός που προσπαθεί να αλλάξει μια ζωή που δεν τον εκφράζει σκέφτεται μόνο τον εαυτό του?
Ειλικρινά είναι φορές που δεν μπορώ να καταλάβω τους άλλους...
Είναι φορές που εκπλήσσομαι από τη συμπεριφορά ακόμα και ατόμων που νομίζω ότι ξέρω. Δεν μπορώ να καταλάβω πως θέλουν να με βλέπουν! Είμαι χαρούμενη, με βρίσκουν εγωίστρια, κουραστική, ότι σκέφτομαι μόνο εμένα.. Είμαι λυπημένη, με βρίσκουν καταθλιπτική, μονότονη... Έχει αρχίσει να με κουράζει αυτή η κατάσταση. Αισθάνομαι ότι αρχίζω και χάνω την εμπιστοσύνη απέναντι και στα πιο κοντινά μου πρόσωπα.
Μετά από πρόσκληση του spirit σε καινούριο μπλογκοπαιχνίδι, πρέπει να γράψω 3 τραγούδια που ξεχωρίζω. Δύσκολη δουλειά... Πώς να διαλέξεις ανάμεσα σε τόσα υπέροχα τραγούδια... Γι' αυτό αποφάσισα να βάλω μόνο Τρύπες! (Δικαιολογία έψαχνα δηλαδή να ανεβάσω πάλι τραγούδια από το αγαπημένο μου συγκρότημα!) Αρχίζουμε λοιπόν...
Τραγούδι Νο 1:
Η μονοτονία της τωρινής μου κατάστασης με έχει κάνει να νοσταλγήσω το περασμένο καλοκαίρι. Μόνο τις όμορφες στιγμές του. Τις υπέροχες διακοπές στην Κρήτη... Τις συναυλίες (πρώτη φορά πήγα σε τόσες πολλές μέσα σε ένα καλοκαίρι!)... Τις νύχτες με τα ξαδέρφια, τις πίτσες και τις ατελείωτες μαλακίες... Ακόμα και η αφόρητη ζέστη του περσινού Ιούνη μου φαίνεται σαν δροσερό αεράκι τώρα, δεν το μπορώ πια το κρύο του χειμώνα... Σαφώς και υπήρχαν δυσάρεστες στιγμές. Τις ξέχασα όμως, μόνο τις καλές θέλω να θυμάμαι...
Θυμάμαι ήμουν στην Κρήτη όταν άκουσα τελευταία φορά αυτό το τραγούδι... Έκλεινα τα μάτια και ο αέρας μου χτυπούσε το πρόσωπο. Ένιωθα ότι ήμουν ελεύθερη, έτοιμη να πετάξω...
Someone
Got themselves a letter
In the mail the other day
It's already worn and tattered
And I guess
It gives away
All the things we keep inside
All the things that really matter
The face puts on its best disguise
And all is well
Until the heart
Betrays
She knows
As she reads the letter
That things were bound to stray
Winds blow
She pulls her coat tighter
And the letter flies away
With all the things she keeps inside
All the things that really matter
The face puts on its best disguise
And all is well
Until the heart betrays
Lord bring on the night
Wrap it all around me
Let it hold me tight
Soak up all that I bleed
And I'll fly away
Yeah I'll fly away
Yeah I'll fly away
Watch me
Lord bring on the night
Wrap it all around me
Let it hold me tight
Soak up all that I bleed
I bleed
Καλή χρονιά εύχομαι! Για μένα το 2008 δεν υπάρχει περίπτωση να είναι χειρότερο από το 2007, οπότε μπορώ να πω ότι χαίρομαι που άλλαξε ο χρόνος. Επιστροφή στην καθημερινότητα και στην ρουτίνα από σήμερα, αν και δεν μπορώ να πω ότι τις είχα αφήσει όλες αυτές τις μέρες. Η αισιοδοξία της πρώτης μέρας του νέου έτους σταμάτησε στην δεύτερη. Από αύριο επιστροφή στην μιζέρια και στην απαισιοδοξία μου. (Δεν βρίσκω λόγο ύπαρξης για αυτό το post αλλά συνεχίζω…) Οι φετινές γιορτές τίποτα το ιδιαίτερο. Φευγαλέες στιγμές ανάμεσα σε φροντιστήρια και διαγωνίσματα, ασήμαντες, που ούτε θέλω να τις θυμάμαι αλλά ούτε θα χρειαστεί και κόπος να τις ξεχάσω! Τόσο χάλια πέρασα!
