Έφυγα...
Μην με ρωτήσεις από που...
Μην με ρωτήσεις για που...
Δεν ξέρω...
Το μόνο που ξέρω είναι ότι έφυγα, ότι μου αρέσει και ότι δεν θέλω να γυρίσω...
Την φυλακή μου δεν μπορώ να την αφήσω όμως.
Ο νους μου φτερούγισε μακριά, μα το σώμα μου παραμένει πάντα εκεί. Κολλημένο, άρρωστο... Μοιρολατρικό.
Βλέπω από μακριά τους ανθρώπους να περνάνε μπροστά μου... Ποιος από αυτούς θα μπορούσε να μου ανοίξει; Να με πάρει μακριά... οπουδήποτε εκτός από εδώ.
Όταν έχεις δοκιμάσει την ελευθερία του νου έστω για μια φορά, σου είναι δύσκολο μετά να επιστρέφεις ξανά και ξανά πίσω.
Από τον κρύο Βορρά ακούγεται ένα τραγούδι... Μοναχικό, μα ξεχωριστό.
Αυτό θα με βοηθήσει να δραπετεύσω τάχα;
Τι γίνεται όταν όλοι σου λένε να κάνεις υπομονή και βλέπεις και ο ίδιος ότι αυτή είναι η μόνη σου επιλογή;
Τι γίνεται όταν αυτό σε σκοτώνει μέρα με την μέρα πιο πολύ;
Wake... from your sleep
The drying of your tears
Today.. we escape
We escape.
Pack and get dressed
Before your father hears us
Before.. all hell.. breaks loose.
Breathe... keep breathing
Don't lose.. your nerve.
Breathe... keep breathing
I can't do this.. alone.
Sing us a song
A song to keep us warm
There's such a chill
Such a chill.
You can laugh
A spineless laugh
We hope that your rules and wisdom choke you
Now we are one
In everlasting peace
We hope that you choke.. that you choke
We hope that you choke.. that you choke
We hope that you choke.. that you choke
14 βρηκαν το κλειδι:
Τόσα χρόνια οι Radiohead δεν έχουν σταματήσει να μας ταξιδεύουν...ελπίζω μέρα με τη μέρα οι μικροί αυτοί..."θάνατοι" να μη σε αγγίζουν πια...
Καλό σου βράδυ!!
Nikos V.
Υπο-μονη... όταν ζεις με την ελευθερία του νου δύσκολο να επιστρέφεις πίσω.. Συμφωνώ..
Οι στίχοι από το τραγουδι σου όμορφοι πολύ.
Καλημέρα.
αν στο λεν οι αλλοι δεν μετραει...
μα αν στο λεει το μεσα σου ισως και να ξερει κατι...
λενε πως ο χρονος ειναι ο καλυτερος γιατρος...δεν το πιστευω...
μα καμια φορα χρειαζεται να εχουμε αυτη την υπομονη να τον αφηνουμε να περναει και να μας αλλαζει το σκηνικο...
ναι σε σκοτωνει το ξερω...
αλλα ισως αν εκανες κι αλλη υπομονη...
ισως...
σε φιλω καλη μου!
dreams within the twilight,
τους radiohead προσωπικά τώρα αρχίζω και τους ανακαλύπτω περισσότερο. Και ομολογώ ότι με έχουν εντυπωσιάσει!
Δεν ξέρω αν είναι καθημερινοί, πάντως όσο πιο σπάνιοι, τόσο και πιο δυνατοί..
καληνύχτα
jacki μου,
έχω βαρεθεί να ακούω αυτή τη λέξη.. κι έχω κουραστεί επίσης.
καλό βράδυ..
ναϊάδα,
ο χειρότερος γιατρός είναι ο χρόνος! Δεν υπάρχει κάτι που να σε αλλοιώνει χειρότερα.
καληνύχτα
ελευθερια ή φυλακη..? περνας και απο τα δυο...και τελικα παραμενεις φυλακισμενος μεσα απο την ελευθερια σου...
παιχνιδια..φυγες..επιστροφες..χωρις σκεψη..ενα βημα..πατας..? το κανεις..? που ειναι το σωμα και που η ψυχη..? απαντησες..? ακουσα..?
ωραίο τραγούδι ευχαριστούμε.
Θυμάμαι νύχτες πάνω απ' τα βιβλία και Radiohead να κρατούν παρέα... Ψιθυρίζοντας το Street spirit... Κλείνοντας τα μάτια στο Κarma Police... Αγαπημένοι...
Όσο για την φυλακή... Όλοι κρατάμε το κλειδί του κελιού μας... Έχουμε άραγε το θάρρος να δραπετεύσουμε όμως...
Καλημέρες...
Φεύγε με το νου,όσο περισσότερο μπορεις.
Και όταν θα μπορέσεις..όταν θα έχουν τα φτερά σου την δύναμη που πρέπει...φύγε και με ΄το σώμα σου.
Η ζωή σου είναι μόνο δική σου.
Κανενός άλλου!
.. πήξαμε στα ταξίδια και στα ξίδια τελευταία....
happy days
:)
feli,
ας είναι αυτή η χειρότερη φυλακή μας, η φυλακή της ελευθερίας...
barel,
κι εγώ ευχαριστώ..
καλό απόγευμα.
άρτεμις,
ελάχιστοι δυστυχώς τα καταφέρνουν πραγματικά..
καλό σου απόγευμα!
λιμανάκι,
αυτό κάνω! Αρκεί όμως? Και για πόσο?
the bluElephant,
εε τι να κάνουμε! Ό,τι μπορεί ο καθένας! Αυτά τα ταξίδια με σώζουν!!
and I have no compass
and I have no map
and I have no reasons
no reasons to get back
and I have no religion
and I don't know what's what
and I don't know the limit
the limit of what we've got
U2 Zooropa
Αφιερωμένο!!!!!
oneiroparmenh,
no reasons to get back..
μπορεί να μην συμπαθώ ιδιαίτερα τους u2, αλλά αυτός ο στίχος μου τα λέει όλα! Σ' ευχαριστώ!
καλό βράδυ!
συμφωνώ πως όλοι έχουμε μια τέτοια φυλακή, ένα κελί όπου μας περιμένουν οι φόβοι μας, οι ανασφάλειες μας, οι πληγές και τα ανεκπλήρωτα όνειρά μας. Πάντα επιστρέφουμε εκεί αλλά μπορούμε να παρατείνουμε την απόδραση όσο μπορούμε. Δε θα μας κάνει καλύτερους αλλά περισσότερο χαμογελαστούς και ίσως τελικά αυτό το χαμόγελο να μετράει μόνο:)
Χρόνια πολλά και Χριστός Ανέστη επίσης!
υγ. το σχόλιο του Bluelephant είναι απο τα πιο κορυφαιότερα!
zekia
δεν ξέρω αν μετράει μόνο αυτό το χαμόγελο, αλλά είναι πολύ σημαντικό όπως και να το κάνεις.. οι αποδράσεις δίνουν κάτι παραπάνω από ζωή.
υ.γ. χεχε... κάτι ξέρει ο bluelephant για να τα λέει!
Δημοσίευση σχολίου