Επιστροφή στο τρελάδικο!!!!

Φίλοι μου γεια σας! Όπως όλα τα όμορφα τελείωσε και αυτό και σχετικά γρήγορα μπορώ να πω! Η Κρήτη παραμένει μια κουκλάρα όπως πάντα! Όσες φορές κι αν πάω σ’ αυτό το νησί ποτέ δεν το χορταίνω! Είκοσι μέρες τον χρόνο για το μέρος που αγαπάς όσο κανένα άλλο… ε λίγες δεν είναι???

Βέβαια η γκαντεμιά μου δεν έκανε διακοπές κι αυτή!! Με ακολούθησε στην Κρήτη! Έτσι, την δεύτερη βδομάδα έπαθα ωτίτιδα (και μάλιστα εξωτερική παρακαλώ!!!). Και αυτό σημαίνει ότι έχασα για 5-6 μέρες το μπάνιο! Επίσης, την τελευταία μέρα είχα πυρετό (αυτό μπορεί να ήταν και από την στενοχώρια μου!), πόναγε ο λαιμός μου και το κεφάλι μου! Αρκετά νομίζω, ε??

Παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω πως δεν πέρασα καλά! Οι άνθρωποι που ξέρω τόσα χρόνια ήταν όλοι τους καλά, γελάσαμε πολύ, ήπιαμε και τις ρακές μας! Δηλαδή για διακοπές με γονείς ήταν τέλεια! Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ απ’ όλα ήταν που ήρθα κοντά με τον αδερφό μου. Βγαίναμε το βράδυ οι δυο μας, γελάγαμε, πίναμε, δεν βαριόμασταν ο ένας τον άλλον, γυρίζαμε αργά! Πρώτη φορά έγινε κάτι τέτοιο μεταξύ μας!!

Τράβηξα ρεκόρ φωτογραφιών! Γύρω στις 270!! Ένα άλλο ρεκόρ που σπάσαμε με τον αδερφό μου ήταν αυτό στο τάβλι! Τα ζάρια είχαν πάρει φωτιά, τα πούλια είχαν λιώσει!!

Στην πρώτη photo είναι η παραλία της Αγίας Γαλήνης, το χωριο στο οποίο μέναμε. Στην άκρη, εκεί με τις κίτρινες ομπρέλες, είναι το μπαράκι που καθόμασταν.

Στην δεύτερη είναι ο Φίφης, ο σκύλος του camping που μέναμε, ο οποίος απολάμβανε τα χαδια μου όλες αυτες τις μέρες!

Στην τρίτη είναι η παραλία του Ρεθύμνου σε ώρα κυμάτων!

Στην τέταρτη είναι μια χελώνα από το ενυδρείο του Ηρακλείου.

Και στην πέμπτη εγώ στην λίμνη του Ζαρού.