που φτιάχνει ο χρόνος
εξαφανίζονται.
(Η ερημία
μένει μονάχα).
Η καρδιά,
κρήνη του πόθου,
εξαφανίζεται.
(Η ερημιά
μένει μονάχα).
Της αυγής η αυταπάτη
και τα φιλιά
εξαφανίζονται.
Η ερημιά
μένει μονάχα.
Μια κυματώδης
ερημιά.
Φ.Γκ.Λόρκα
Πισω απ' τους λοφους, πισω απ' τα βλεφαρα υπαρχει τοπος και για σενα. Χωρις Βαστιλη, χωρις αναθεμα, χωρις τα χειλη τα σφιγμενα.
Το κουτακι κλειδωσε η aggelika στις 1:11 μ.μ.
Κουτακια το κουτακι της τεχνης
7 βρηκαν το κλειδι:
Όμορφη εικόνα και ποίημα.
Καλώς σε βρήκα!
Bravo κουκλάρα μου!!!!! Πολύ ωραίο!! Επιτέλους και κάτι ποιοτικό....
Αυτό το κάτι ποιοτικό δεν το 'πιασα! Υπονοείς κάτι για το blog μου?
H εικόνα ειναι από κάποιο τοπίο της Ιρλανδίας!
Ωραίο ποίημα, επιτέλους αποφάσισες να ζήσεις μια ποιητική ζωή....
Λόρκα με τοπίο Ιρλανδέζικο μου βγάζει κάτι από IRA (Irish Republican Army)... Χμμμ καθόλου άσχημο...
Είναι και ένα κοντινό μου πρόσωπο στην Ιρλανδία... Τώρα μπορώ να φανταστώ πως είναι
-Βασίλης
@kallitexnes, αρχικά δεν το είχα συνδυάσει έτσι.. Απλά είχα βρει την εικόνα, μου άρεσε και την έβαλα.. Τώρα που το σκέφτομαι πάλι δεν είναι και εντελώς άσχετα το ένα με το άλλο!
Δημοσίευση σχολίου