Silence...

Όταν το χάλι του παρόντος σε καταπνίγει,
όταν η αδιαφορία των άλλων σου κόβει τα φτερά,
όταν κι ο ίδιος σου ο κακός εαυτός δεν σ' αφήνει ν' ανασάνεις...
τότε μοιραία το μυαλό σου γυρνάει προς τα παλιά...

σε ξάστερες νύχτες με φωτεινό ουρανό...
σε μεθυσμένες νύχτες που απλά παρακαλούσαμε να μην ξημερώσει κι ο χρόνος σαν να μας έκανε το χατίρι για λίγο και να κυλούσε απολαυστικά αργά...
σε δυο κερασμένα σφηνάκια πιο ευκολόπιοτα απ' τα υπόλοιπα...
σε ατελείωτες πρωινές βόλτες κάτω απ' τον ήλιο ή τα σύννεφα...
σε ατελείωτες μεσημεριανές βόλτες-συνέχεια των προηγούμενων...
σε θλιμμένα βλέμματα αποχωρισμού, ζεστές αγκαλιές και υποσχέσεις επιστροφής (σπάνια κρατώ τις υποσχέσεις μου, αυτές όμως δεν γινόταν να μην τις τηρήσω)...
σε απρόοπτα που αντί να μας χαλάνε το κέφι, το έφτιαχναν ακόμη περισσότερο...
σε ξαφνικές βροχές που έκαναν τις καρδιές μας να λαχανιάζουν και τις ψυχές μας να γεμίζουν με ομορφιά...
σε ευχάριστα παιδικά χαμόγελα και σε ακόμα πιο ευχάριστες παιδικές γκρίνιες...
στην πιο μεγάλη κρέπα του κόσμου που ποτέ δεν καταφέρναμε να φάμε ολόκληρη...
σε μια φιλία που γινόταν μέρα με τη μέρα πιο δυνατή...

...και σε κάτι που έχει τελειώσει και είναι δύσκολο να επαναληφθεί...


Δύσκολο... αλλά όχι ακατόρθωτο.
Γιατί όσο ζει η ελπίδα, πάντα θα περιμένουμε, μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή που οι ευτυχισμένες στιγμές του παρελθόντος θα ανθίσουν ξανά, μαζί με τα όνειρα μας.
Μένει ένα τραγούδι μόνο να μας θυμίζει τι ζήσαμε, το καλύτερο φάρμακο κατά της μιζέριας!

(Delirium-Silence)

Υ.Γ. Με όλη μου την καλή διάθεση προσπάθησα η τελευταία ανάρτηση της χρονιάς να μην είναι απαισιόδοξη, έτσι... για να βρει λίγη λιγότερη μαυρίλα ο νέος χρόνος μπαίνοντας εδώ... Ελπίζω να τα κατάφερα. Εύχομαι καλή χρονιά σε όλους, γεμάτη μόνο αγάπη και χαρές!


update: 3/1/09...
{τοκ τοκ}
-ποιος είναι??
-έκπληξη!!!
-... (χμμ ν' ανοίξω.. να μην ανοίξω..?)
...ΜΠΑΜ.... (η περιέργεια έσκασε και άνοιξα!)

οι προσευχές μου μάλλον εισακούστηκαν από το νέο έτος, το οποίο μπήκε με τους καλύτερους οιωνούς! Η έκπληξη μυρίζει Ναύπλιο! Σε λίγες ώρες έχω ραντεβού με την τεράστια κρέπα και όλα τα υπόλοιπα! Και κάτι μου λέει ότι αυτή τη φορά θα είναι ακόμα καλύτερα!! Τα λέμε την Τετάρτη λοιπόν! Μέχρι τότε πολλά φιλάκια..
(Κάτι ξέρουν τελικά αυτοί που λένε ότι τα ωραία έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις.. κι ας μην τους πίστευα!)