Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2009

a bird without wings...




σε λάθος ουρανό
διάλεξα ν' ανοίξω
τα φτερά μου....
είναι που κάτι
τέτοιες μέρες
η απουσία σου
με σκίζει...








10 βρηκαν το κλειδι:

Feli είπε...

Τουλαχιστον ανοιξες τα φτερα σου και δεν τα αφησες στην γη κατω να σαπισουν..

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ειναι τοσο ασχημο συναισθημα εκει στο πεταγμα να συνειδητοποιεις πως εισαι σε λαθος ουρανο...
μην κανεις το λαθος να φοβηθεις ομως και πεσεις κατω...
αλλαξε πορεια γλυκια μου...
κοντρα στον ανεμο...

νεραιδενια γλυκα φιλακια!!!

jacki είπε...

Δεν υπάρχει ουρανός να φιλοξενήσει τα σκισμένα μου φτερά.. Δεν υπάρχει ουρανός να φιλοξενήσει τις πληγές μου.

Argy είπε...

ksexasou!

aggelika είπε...

feli,
τα άνοιξα...
τώρα φοβάμαι την ανώμαλη προσγείωση!

ναϊάδα,
αν ήταν εύκολο ν' αλλάξω πορεία, θα το είχα ήδη κάνει και δεν θα ήμουν σ' αυτήν την δυσάρεστη θέση τώρα..

jacki,
υπάρχει τουλάχιστον ένας ουρανός για τον καθένα μας, που μπορεί να δεχτεί τα φτερά μας έτσι όπως είναι.. ασθενικά και δύσμορφα.. και σιγά σιγά με τον καιρό να τα γιατρέψει.. που είναι αυτός ο ουρανός όμως??

argy,
ξε-χάθηκα...

Feli είπε...

σε θαυμαζω που τα ανοιξες..μην προσγειωθεις ξανα...δεν αξιζει...μεινε εκει πανω...πιστευω πως φαινονται ολα καλυτερα απο εκει...αλλα και παλι δεν μπορω να ξερω...

thesikaleon είπε...

κι αν πέσεις θα ξανασηκωθείς, απλά μαθαίνεις να πετάς ;)

aggelika είπε...

feli,
όμορφα είναι από ψηλά, αλλά και πάλι.. πρέπει να κατεβαίνεις πολύ χαμηλά για να μπορείς να πετάξεις ακόμα πιο ψηλά.

thesikaleon,
έτσι είναι, απλά φτάνουν στιγμές που αναρωτιέσαι πόσο πιο κάτω μπορείς να πέσεις..

Άρτεμις είπε...

Αχ... αυτοί οι λάθος ουρανοί...

aggelika είπε...

άρτεμις,
κι όχι μόνο είναι λάθος.. αλλά μας εμποδίζουν να πάμε και στον σωστό!