Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

"Νιώθω σαν να με μαγέψανε..."



Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την λογική από την παράνοια..
Πότε καταλαβαίνεις αν την πέρασες, πόσο πλησιάζεις, αν κοντεύεις να πέσεις;
Κι αν πέσεις, υπάρχει γυρισμός;
Οι Άγγελοι που τρέχουν να σε μαζέψουν απ' τον γκρεμό μη χτυπήσεις, σε πάνε πάνω πάλι, στη λογική, ή σε ταξιδεύουν πιο κάτω στον πάτο της παράνοιας?

Παράξενος καιρός.. το κρύο μοιάζει να παραλύει την σκέψη.
Κι η ώρα μοιάζει σαν να μην κυλάει πια. Ή κυλάει με τους δικούς της κανόνες...



Ποια τρελή μικρή νεράιδα με μάγεψε και έμεινα εδώ κολλημένη?
Σαν τους ιδιότροπους δείχτες του ρολογιού μου, που όλο λέω να το σπάσω κι όλο το ξεχνάω.
Δε βαριέσαι... άστο κι αυτό γι' αύριο...
Κάποτε θα έρθει κι αυτό το "αύριο" που έχω τόσο πολλά να κάνω.. δεν μπορεί!
Κάποτε θα βάλω αγώνα με την τρελή μικρή νεράιδα μου, να δούμε ποια θα πετάξει πιο ψηλά... Και υπόσχομαι, θα είναι η πρώτη φορά που δεν θα τα παρατήσω στην μέση... Δεν ξέρω, κι ούτε με νοιάζει, αν θα νικήσω. Απλά δεν θα τα παρατήσω ξανά στη μέση...
Για το γαμώτο...

13 βρηκαν το κλειδι:

jacki είπε...

Μην τα παρατάς. Τα δικά σου φτερά είναι πιο δυνατά από της νεράιδας. Άστο για αύριο.. γι' αυτό το αύριο που θα ξημερώσει και θα είναι όλα φωτεινά. Θα έχεις τη δύναμη να σπάσεις το καταραμμένο ρολόι.
Καλό απόγευμα.

Unknown είπε...

ρύθμισε το κολλημένο ρολόι σε ώρα παράνοιας. τι ωραία που είναι. σπάσε εσύ και το μισό θα γίνει όλο χωρίς να το σκέφτεσαι με λογική

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

σπαστο το ρολοι σου μην το ρυθμισεις...
ρυθμισε τον χρονο σου αναμεσα στην τρελλα και την λογικη...
ζησε το σημερα και το αυριο να δεις θα ερθει...και δεν θα τα παρατησεις ξανα στη μεση...ετσι για το γαμωτο...

αυτες οι μικρες τρελλες νεραιδες τα κανουν ολα το ξερω...

νεραιδενια φιλακια!!!

lakis είπε...

Έτσι μπράβο. Και να δεις που αν πεισμώσεις θα πετάξεις πιο ψηλά απ' αυτήν. Κι ύστερα θα την πιάσεις απ' το χέρι και μαζί θα σκαρφαλώσετε στ' αστέρια. Μέρα καλή

aggelika είπε...

jacki,
το πρόβλημα είναι ότι δεν θέλω να τα αφήνω όλα γι αύριο. Γιατί πολύ φοβάμαι ότι αυτό το αύριο θα αργήσει πολύ να έρθει.
Καλή σου μέρα..

narita,
καλή ιδέα αυτή. Αν το κάνω βέβαια δεν το γλυτώνω το τρελάδικο! Αλλά είναι κι αυτό μια πρόκληση όπως και να το δεις!

ναϊάδα,
υπάρχει χώρος ανάμεσα στην τρέλα και στη λογική? Γιατί αν υπάρχει τότε αυτό θα είναι το ιδανικό για μένα!
το αύριο θα έρθει και θα γίνει κι αυτό σήμερα, αλλά τότε θα είμαι πάλι κολλημένη να περιμένω ένα άλλο αύριο. Τόσα χρόνια το ίδιο γίνεται...
αυτές οι νεράιδες είναι πολύ άτιμες, αλλά δεν μπορείς να κρατήσεις κακία!!
φιλάκια νεράιδα..

λάκη φουρουκλά,
δεν είναι το πρόβλημα να πετάξω πιο ψηλά από αυτήν.. το πρόβλημα είναι να την πείσω να με πάει στην νεραϊδοχώρα της!
καλή σου μέρα..

kat. είπε...

όχι!
ειλικρινά και με το χέρι στην καρδιά πιστεύω πως αν πέσεις δεν γυρνάς, δεν κοιτάζεις πίσω, δεν υπάρχει γυρισμός, αλλάζεις βλέμμα προς τον άνθρωπο και την πραγματικότητα γενικά!
γεννιέσαι ξανά!
αλλάζεις!
πάρτο απόφαση!

Emy είπε...

Ίσως οι Άγγελοι μας κατεβάζουν ακόμη πιο χαμηλά για να δούμε κάτι που δεν έχουμε διακρίνει στον κόσμο που ήδη βρισκόμαστε....Αυτό που αγνοούμε και τελικά αυτό είναι το ''κάτι'' που ψάχνουμε να ''καταπιαστούμε'' για να σωθούμε....
Και όταν πια η ψυχή και ο νους θα είναι έτοιμα θα μας γυρίσουν εκείνα ξανά πίσω στον κόσμο της δικιάς μας λογικής κουβαλώντας νέες εμπειρίες από το ταξίδι που κάναμε....

Vsly είπε...

AX!!!TA LES TOSO ORAIA...

desa είπε...

σε ξαναδιαβάζω μετά από καιρό, μου άρεσε η εικόνα που έχεις στη κορυφή του μπλογκ

θα σε προτιμούσα λίγο πιο αισιόδοξη

aggelika είπε...

kat.,
χμμ.. τοτε θα γίνω βασίλισσα στο βασίλειο των τρελών! νομίζω ότι γι αυτή τη θέση γεννήθηκα!!

emy,
αν είναι σίγουρος ο γυρισμός τότε δεν έχω να ανησυχώ για τίποτα. Βέβαια δεν ξέρω αν θέλω πραγματικά να ανέβω!

scorpions,
ευχαριστώ πολύ!
καλό σου βράδυ..

desa,
και εγώ θα με προτιμούσα λίγο πιο αισιόδοξη. Κάνω προσπάθειες πάντως.. δεν φαίνεται?

λιμανάκι είπε...

Μια επιπλέω στην ηρεμία της λογικής.Μια βουτά στα βαθιά νερά της παράνοιας.Αλλά βγαίνω πάλι.Παίρνω τα θέλω και τα πρέπει μου αγκαλιά και αποκοιμιέμαι μαζι τους...

Morpheus είπε...

Για το γαμώτο... Για σένα... Θα τα καταφέρεις...

aggelika είπε...

λιμανάκι,
η εναλλαγή λογικής και παράνοιας φέρνει περισσότερη τρέλα ή είναι απαραίτητη για να ισορροπείς?

morpheus,
το γαμώτο και η μαλακία είναι ότι πάντα ξεχνάμε τον εαυτό μας, τον αφήνουμε απ' έξω. Είναι καιρός να κάνω κάτι και για μένα κι ας με πουν οι άλλοι εγωίστρια. Μου φτάνει που ξέρω εγώ πως δεν είμαι!!


σας ευχαριστώ πολύ!
καλώς ήρθατε στο blog μου!