Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Μηδέν...


Κύκλοι, κύκλοι, κύκλοι γύρω στο δωμάτιο. Πουθενά μια άκρη. Κοιτάζω το ταβάνι, έξω στο δρόμο... Όλα παλιά τα βρίσκω, κουραστικά ίδια. Αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει ποτέ. Κι αν αλλάξει, εγώ θα 'χω φύγει τότε...
Οι άνθρωποι ίδιοι κι αυτοί, άσχημοι όπως πάντα. Χωρίς πρόσωπο, εκφράσεις, συναισθήματα, αγάλματα άχρωμα με χίλιες μάσκες το καθένα.
Μουντζούρες στο χαρτί. Κι άλλες μουντζούρες, στους τοίχους, στον αέρα, στον ουρανό. Κρύψαν τον ήλιο! Μουντζούρες παντού, χωρίς αρχή και τέλος, ένα χάος, σαν την ζωή. Όχι, αυτή τέλος έχει, νόημα δεν έχει.

Μου πήρε χρόνια να καταλάβω ότι οι άνθρωποι αγαπάνε τα παραμύθια. Όχι... δεν έχουν φαντασία... απλοί ψεύτες είναι. Αν είχαν φαντασία τα παραμύθια τους θα ήταν όμορφα, θα μιλούσαν για μαγεμένους κόσμους και για ευτυχία.
Αν είχαν φαντασία τα παραμύθια τους θα είχαν αξιοπρέπεια, όχι εγωισμό...

Κλείνω τα μάτια κι επιστρέφω στον δικό μου κόσμο ξανά. Αν τα κλείσω σφιχτά, ίσως πιστέψω κιόλας πως χάθηκε αυτός. Το καλύτερο φάρμακο, αλλά δυστυχώς κρατάει λίγο...
Κι ακόμα αναρωτιέμαι πως μπορεί να ζήσει κανείς χωρίς φαντασία. Τα όνειρα δίνουν την αθανασία, όχι η πραγματικότητα...


(Anathema- Violence)

12 βρηκαν το κλειδι:

Stardustia είπε...

Κι όμως εσύ συνέχισε να ονειρεύεσαι... τη Βραζιλία,
μια δική σου Ιθάκη σε contra tempo σε όλη την ασχήμια

την καλησπέρα μου
και τα καθυστερημένα μου "χρόνια πολλά"

the boy with the arab strap είπε...

ο κοσμος παντα αλλαζει, επικεντροσου σε μικρα πραγματα και ανακαληψε τις αλλαγες , αλλαξε διαθεση χαμογελα !!!

Byronas είπε...

Τα όνειρα κρατάνε λίγο όμως και ξεχνιούνται και εύκολα.

Μήπως είναι καλύτερη η ζωή, την οποία μπορεί και να αλλάξεις; (με λίγη προσπάθεια)

aggelika είπε...

stardustia,
"ασήμαντη" και η δική μου Ιθάκη τότε. Αφετηρία για άλλες σκέψεις και όνειρα. Αποδείχτηκε και πάλι πως το ταξίδι έχει την σημασία...
Ευχαριστώ πολύ.. καλησπέρα!

κρασι και νερο στα ονειρα μας,
καλώς ήρθες!
ο κόσμος αλλάζει συνήθως προς το χειρότερο!! Οι όμορφες αλλαγές κρύβονται στα ασήμαντα όπως λες κι εσύ!
Καλό βράδυ..

byronas,
κάποια όνειρα ξεχνιούνται εύκολα, όπως λες, και μετά αναρωτιέσαι αν άξιζε πραγματικά. Κάποια άλλα δεν σβήνουν όμως...
Η ζωή αλλάζει αλλά κάτι τέτοιο δεν θέλει και ψυχική δύναμη??

raslowbap είπε...

Φαντασία για μένα είναι αυτό που μας αναλογεί να ζούμε.
Την καληνύχτα μου

Regina είπε...

Δε μ' αρέσει η φράση αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ. Και όχι μόνο να ονειρευόμαστε για να ξεφεύγουμε οι ίδιοι, αλλά να πολεμάμε μπας και ξεφύγουμε ποτέ οριστικά.

Καλή επιτυχία στις πανελλήνιες σου εύχομαι ;)

aggelika είπε...

raslowbap,
δηλαδή καθρεφτίζεται η φαντασία στη ζωή που επιλέγει ο καθένας να ζήσει?
Καληνύχτα..

regina,
ευχαριστώ! Κι εσύ καλή επιτυχία στις δικές σου εξετάσεις..
Αν δεν υπήρχε το όνειρο και η φαντασία τότε δεν θα υπήρχε καμία περίπτωση αλλαγής. Ο σάπιος κόσμος που περιγράφω, αυτός δεν αλλάζει, παρά μόνο σαπίζει μέρα με τη μέρα περισσότερο..
Καλή σου νύχτα..

Λυδία είπε...

φοράμε που λες, το ύφος του καθωσπρεπισμού και βγαίνουμε στο δρόμο.. στη δουλειά... το κακό είναι πως καμιά φορά ξεχνάμε να το βγάλουμε όταν βρισκόμαστε με δικούς μας ανθρώπους η ακόμα ακόμα και μόνοι μας...
Η αλήθεια μας είναι κρυμμένη καλά... ακόμα και από μας τους ίδιους....

Την καλησπέρα μου!

tuco είπε...

...και φαντάσου να κάνεις το όνειρό σου πραγματικότητα.
Γεια Χαρά Aggelika!!!!!!!!

aggelika είπε...

λυδια,
η μάσκα γίνεται ένα με το δέρμα και πονάει όταν προσπαθούμε να την βγάλουμε.
Καλό σου βράδυ..

tuco,
μακάρι! Κι ας κάνω ένα μικρό μου όνειρο πραγματικότητα.. όχι το μεγάλο της Βραζιλίας! Και πάλι ευχαριστημένη θα είμαι..
Καληνύχτα

thesikaleon είπε...

Σβήνω τα χνάρια μου δεν θα με βρείτε
ότι κι αν είπα θα το πάρω και θα φύγω
ότι κι αν έκανα δεν εξηγείται
κι απ' την αλήθεια μου την νύχτα ξετυλίγω

Σβήνω τα φώτα μου να δω πως άρχισα
τα ποιο καλά παιδιά πιστεύουν παραμύθια
γυρνάω στα πρώτα μου σε κείνα που άφησα
βλέπω ένα όνειρο που κόβει σαν αλήθεια

Φρόνιμα κούκλα μου λέω στην ψυχή μου
όλα θα γίνουν όπως τά 'χουμε σχεδιάσει
στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου
και στο σκοτάδι θα σε χάνω μες τα δάση

Τους φόβους ξέμαθα σε κύκλους κλείνομαι
δεμένο πάνω μου το ψέμα της ζωής μου
στα φώτα έμαθα σκιά να γίνομαι
ξένο καράβι μιας θάλασσας δικής μου

Όμως το ψέμα μου τα βράδια λύνεται
παίρνει ζωή απ΄ τη ζωή γίνεται αλήθεια
τι κι αν το αίμα μου κρασί δεν γίνεται
σκοτώνουν τα όνειρα όταν γίνονται συνήθεια

Φρόνιμα κούκλα μου λέω στη ψυχή μου
όλα θα γίνουν όπως τά 'χουμε σχεδιάσει
στο φως θα γίνεσαι ξανά δική μου
και στο σκοτάδι θα σε χάνω μεσ' τα δάση


Οδυσσέας Ιωάννου

aggelika είπε...

thesikaleon,
όμορφο.. ευχαριστώ!