Κυριακή 4 Μαΐου 2008

18


Γίνομαι 18 σήμερα.
Παρακαλώ μη πει κανείς "Χρόνια Πολλά", δεν είναι μέρα χαράς η σημερινή.
Τώρα αρχίζει ο αγώνας... Αγώνας για να ελευθερώσω επιτέλους το παιδί που φυλάκισα πριν χρόνια βαθιά μέσα μου και να το διατηρήσω ζωντανό σ' έναν κόσμο που δεν αγαπά τα παιδιά.

Δεν είναι μέρα χαράς η σημερινή....

23 βρηκαν το κλειδι:

logintech είπε...

Και γω σε λίγες μέρες έχω τα γενέθλιά μου και έχω (περίπου) την ίδια αίσθηση. Βέβαια εγώ δεν γίνομαι 18. Μακάρι να γινόμουν.
Όσων αφορά την απάντησή σου στο blog μου… Φυσικά και δεν θα συμφωνείς με όλα. Αν συμφωνούσες με όλα θα ήσουν εγώ! Πάντως χάρηκα που σ’ άρεσε κατά ένα μέρος.

Ανώνυμος είπε...

η φωτογραφια σου κατι μου θυμιζε και θυμηθηκα τι.αυτο http://arcipello.deviantart.com/art/Forever-Lost-1453910
καλη τυχη στον αγωνα σου.και δυναμη φυσικα

πνευμα είπε...

και όμως θα έπρεπε να είσαι χαρούμενη για αυτόν και μόνο τον αγώνα που ξεκινάς...

Την καλησπέρα μου

Dream_Rider είπε...

Μπορεί να μην είναι ημέρα χαράς για σένα, όπως γράφεις, αλλά σίγουρα είναι μια μέρα αρχής.

Καλή αρχή λοιπόν!!!

Υ.Γ. Ο κόσμος αγαπάει τα παιδιά. Καμιά φορά τα ζηλεύει γιατί ζουν με τρόπο που έχουμε ξεχάσει. Τα παιδία καμιά φορά όμως βιάζονται να μεγαλώσουν. Και εκεί καμιά φορά την "πατάνε"..

jacki είπε...

Χρόνια καλά λοιπόν. Να ζήσεις όπως το επιθυμείς και το ονειρεύεσαι.
Καληνύχτα.

desa είπε...

καλή τύχη σε ότι και αν σχεδιάζεις

fish eye είπε...

να το ελευθερωσεις, και να το κρατησεις φυλαγμενο μεσα σου για παντα..
γιατι αυτος ο κοσμος δεν αγαπα τα παιδια,μα ειναι κατι λιγοι που τα λατρευουν..ναι;

φιλι

raslowbap είπε...

Εγώ πάλι θα ευχηθώ (έστω και με μια μέρα καθυστέρηση) να διατηρήσεις την παιδικότητα σου (κατανοώ απόλυτα πόσο σημαντικό είναι να διατηρείς την παιδικότητα σου) και να βρεις την χώρα του ποτέ σαν μια Βραζιλιάνικη έκδοση του Πήτερ Παν.

Riddle είπε...

Πώς θα σου φαινόταν.. αν έσβηνες 2 χρόνια απ' τη ζωή σου; Κι ας τα πέρναγες καλύτερα.. Δε θα είχες ένα κενό; Ένα τεράστιο κενό; Κι ας μην είχες κενό -ας υποθέσουμε πως όχι- σίγουρα θα ένιωθες τουλάχιστον παράξενα.. Γιατί; Ζεις για σένα από τη στιγμή που το κατάλαβες. Σε έχει επηρεάσει κάθε στιγμή σου πριν ακόμη την είχες ζήσει..

Πού θέλω να με βγάλουν αυτές οι σκέψεις..; Παιδί δε θα γίνεις τώρα.. Παιδί ήσουν από την πρώτη εκείνη στιγμή που ανέφερα.. Κι αν αυτή δεν πραγματοποιήθηκε όσο νωρίς φανταζόσουν.. Φρόντισε να καθυστερήσεις την αντιδιαμετρικά τοποθετημένη της στιγμή..

Κώστας είπε...

Όταν σε πρωτοανακάλυψα ήσουν μόλις 16. Βιώνω διαρκώς στο πετσί μου το πέρασμα του χρόνου και δεν υπάρχει τίποτα για να γιορτάσεις για αυτό, οπότε σε καταλαβαίνω..

Για αλλαγή δε θα ευχηθώ τίποτα!

aggelika είπε...

filisixe,
έχεις ζήσει κάποια παραπάνω πράγματα από τα 18 μέχρι τα 22, μπορείς να το δεις κι έτσι!
Αυτά που έγραφες μου άρεσαν πολύ και συμφωνούσα πολύ! Ήταν και δικές μου σκέψεις πολλά από αυτά, απλά δεν είχαν διατυπωθεί..
Καλώς ήρθες..

sokolata,
(μου φαίνεται πως είσαι ο blogger με το πιο γλυκό όνομα!). Ευχαριστώ πολύ. Η δικιά σου εικόνα είναι πιο ωραία!
Καλή σου νύχτα

πνεύμα,
αν έχει καλή έκβαση ο αγώνας, πράγμα που θα φανεί σύντομα, θα γίνω χαρούμενη στην πορεία..
Καληνύχτα..

dream_rider,
ναι.. είναι μια αρχή και αυτή. Ευχαριστώ. Τα παιδιά θέλουν να γίνουν μεγάλοι κι οι μεγάλοι κρυφά (πάντα κρυφά) θέλουν να γίνουν παιδιά. Τι παράξενος κόσμος..

jacki,
Ευχαριστώ πολύ..
Καληνύχτα..

desa,
ευχαριστώ!

φεγγαραγκαλιές,
μα που κρύφτηκαν αυτοί οι λίγοι. Θα προσπαθήσω πάντως!
Καληνύχτα..

raslowbap,
την χώρα του ποτέ την έχω βρει, όπως ανέφερα και σε προηγούμενο ποστ. Δύσκολο να πάω όμως! Προσπαθώ, δεν το αφήνω..

riddle,
όπως σου εξήγησα, το κενό του τώρα είναι πολύ μεγαλύτερο. Και αυτό γιατί ποτέ δεν δέθηκα αρκετά με πολλά πρόσωπα ή γεγονότα της ζωής μου..

κώστα,
ευχαριστώ που δεν εύχεσαι!
πραγματικά με πρωτοανακάλυψες! Ήσουν ο πρώτος blogger που μπήκε εδώ μέσα!

dazed n' confused είπε...

Ο,τι επιθυμεις dear ...

Ισως και το να βρεις μια ακρη στο προηγουμενο post ...

APSOY είπε...

ΔΙΑΦΩΝΩΩΩΩΩΩΩ!!!
Κάθετα!

Χρόνια σου πολλά και να είσαι χαρούμενη! Γιατί το να μεγαλώνουμε δεν είναι κακό. Το να μένουμε στάσιμοι είναι το άσχημο και το λυπηρό!
Εύχομαι να φτάσεις να γίνεις μια τρισευτυχισμένη 99χρονη γιαγιά που θα ακούει ακόμα ροκιές και θα ζει στη Βραζιλία...;)

Να χαρείς!!! τ ακους?

thesikaleon είπε...

Εγώ είμαι 26 και μπορώ να πω ότι τα καλύτερα μέχρι τώρα ήταν από τα 18 και μετά.
Aggelika ο κόσμος αγαπά τα παιδιά αλλά δεν το ξέρει...

Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλα νεκροθάφτη!!!

zekia είπε...

χαμογέλα γλυκιά μου, η ζωή είναι δώρο που στερεύει:)

helorus είπε...

λίγα τα γενέθλια που έχουν μόνο χαρά

καλά να είσαι

Baby Lemonade είπε...

Καθυστερημένες ευχές να είναι ευτυχισμένα τα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Αληθινά ευτυχισμένα, δίχως μάσκες.

Τα 18 να τα γιορτάσεις, τέτοια μέρα σε ελευθέρωσες. Χαμογέλα - μια Ζωή σε περιμένει :)

aggelika είπε...

dazed & confused,
ευχαριστώ!! Αν βρω άκρη σχετικά με το προηγούμενο ποστ θα γίνω ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο!! Αλλά δεν το βλέπω!!

apsoy,
ευχαριστώ!
ΧΑΧΑ!! Και θα μπαίνω και τότε στο blog σου! Θα είσαι κάπου 110.. Είσαι προσκαλεσμένος και στο σπίτι μου στην Βραζιλία φυσικά.. Αν και.. θα μου πέφτεις λίγο γέρος τότε!!

thesikaleon,
μακάρι τότε το ίδιο να αποδειχτεί και για μένα!!! Εγώ πάντως δεν βλέπω και πολλούς να αγαπάνε τα παιδιά..

zekia,
:DDDDD

helorus,
δεν ξέρω.. από μικρή πάντως δεν έβρισκα τίποτα το ιδιαίτερο σε αυτήν τη μέρα! Το τελευταίο πάρτι που έκανα ήταν στα 6!!

baby lemonade,
ευχαριστώ πολύ!! Οι μάσκες πρέπει να καούν άμεσα!! Πάντως την μέρα των γενεθλίων μου πέρασα πολύ καλά τελικά, αλλά αυτό δεν είχε καμία απολύτως σχέση με το ότι γινόμουν 18! Αυτή την αίσθηση έχω πάντως κι εγώ.. ότι η ζωή μου θα αρχίσει επιτέλους αυτό το καλοκαίρι!

Ανώνυμος είπε...

σε ρωτησα σε ενα σου post αν εχεις δει το invisible children,αλλα δε θυμαμαι σε ποιο για να δω αν απαντησες.βασικα ειναι 7 η 8 ιστοριες με παιδια που τα περισσοτερα δεν ειναι ηθοποιοι.η δευτερη η τριτη(δεν εχω καλη μνημη)ειναι βραζιλια.πολυ δυνατη ταινια

aggelika είπε...

sokolata,
μου είχες αφήσει 2 σχόλια αλλά δεν μπόρεσα να βρω σε ποιο post ήταν..
Την ταινία δεν την έχω δει..

Ανώνυμος είπε...

απ'αυτα που χω καταλαβει για σενα απο εδω,πιστευω θα γινει απ΄τις αγαπημενες σου.δες τη

Byronas είπε...

Χρόνια πολλά (σου εύχομαι θες δεν θες!) και καλή επιτυχία τώρα τον Μάιο.

αφηγήτρια είπε...

Αν μπορούσα θα σου χάριζα τις "Αόρατες πόλεις" του Ιταλο Καλβίνο. Σου χαρίζω τον τίτλο μόνο αναγκαστικά, και την προτροπή να το βρεις το βιβλίο και να το διαβάσεις, αν είναι δυνατόν από τις εκδόσεις "ΟΔΥΣΣΕΑΣ" μετ. Σάσα Καπογιαννοπούλου & Ε. Γ. Ασλανίδης 1982 (εξαντλημένο δυστυχώς). Η πρόσφατη έκδοση: "ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗΣ" μετ. Ανταίος Χρυσοστομίδης 2004 είναι άθλια ως προς τη μετάφραση. Θα σου αρέσει σίγουρα όμως ως προς το περιεχόμενο...