Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008

Το μπλουζ του αποχωρισμού....

Παρακάτω είναι μια ιδέα για καινούριο παιχνίδι.
Οι διασκευές κλασικών (και όχι) τραγουδιών είναι συνήθως χειρότερες από το πρωτότυπο. Κάποιες άλλες πάλι το ξεπερνάνε.
Παρακάτω είναι ένα τραγούδι εκτελεσμένο αρχικά από τον Σιδηρόπουλο και πολλά χρόνια αργότερα από τον Αλκίνοο Ιωαννίδη....

Το μπλουζ του αποχωρισμού

Απόψε πόσο μόνος να'μαι
Και συ να λείπεις μακριά
Σαν να'ναι τώρα το θυμάμαι
Το τελευταίο όταν μου πες έχε γεια

Ήτανε τρεις θυμάμαι Απριλη
Κάποια Δευτέρα ερωτική
Κι ήτανε κάπου προς το δείλι
Όταν δακρύσαμε στο τελευταίο φιλί

Μεγάλωσες μες στα σαλόνια και έμαθες
Στο πάρκο με τα περιστέρια
Με τον αλήτη που μπλέξες τι γύρευες
Αφρόψαρο στα φουσκονερια

Κάποτε κύλαγε το αίμα
Μέσα στις φλέβες μας καυτό
Τώρα συμβόλαιο με το ψέμα
Έχουμε κάνει εσύ εκεί και γω εδώ

Μ' αυτή τη νύχτα ώρα μια
Όπου κι αν είσαι θα αισθανθείς
Το κάλεσμα μου σαν μια υποψία
Μες στο σκοτάδι στα τυφλά να σε καλεί

Μεγάλωσες μες στα σαλόνια και έμαθες
Στο πάρκο με τα περιστέρια
Με τον αλήτη που 'μπλεξες τι γύρευες
Αφρόψαρο στα φουσκονερια



Σίγουρα η ηχογράφηση του Ιωαννίδη είναι πιο πρόσφατη και καλύτερη. Ίσως να είναι και το μοναδικό τραγούδι που μου αρέσει πραγματικά ο Ιωαννίδης. Η φωνή του Πρίγκιπα όμως είναι αξεπέραστη κατά τη γνώμη μου... Περιμένω και τις δικές σας απόψεις!

Πετώ το μπαλάκι στους... "dazed and confused", nathalie, if...igeneia, the bluelephant, spirit και σε όποιον άλλον θέλει φυσικά.

6 βρηκαν το κλειδι:

zekia είπε...

den kserw an exeis akousei olokliro to cd me tis diaskeyes tou sidiropoulou alla einai ekpliktiko. emena mou arese perissotero o 8anatos diaskeyasmenos apo ta diafana krina

Baby Lemonade είπε...

Ωραίο το νέο παιχνίδι, aggelika!

Πρέπει να ομολογήσω ότι δεν είχα ακούσει ξανά τη συγκεκριμένη διασκευή, και δεδομένης της εμμονής μου με τον Πρίγκηπα, ούτε μπορούσα να τη φανταστώ από κάποιον άλλον πέρα από εκείνον.

Πράγματι, η νέα εκτέλεση είναι όμορφη και διαφορετική, ο Αλκίνοος δίνει την προσωπική του πινελιά στο κομμάτι, κάνοντάς το έτσι αληθινά δικό του.

Ωστόσο, διακρίνουμε όλοι, υποθέτω, την ανυπαρξία του "Μπλουζ". Σκοπός του Παύλου υπήρξε, μεταξύ των άλλων, η ανάδειξη του ρεμπέτικου, του ελληνικού μπλουζ, και η σύνδεση των ήχων του με κλασικούς ροκ ήχους, έτσι ώστε και η νέα γενιά να γνωρίσει τη μουσική της παράδοση.

Εγώ, λοιπόν, ασυζητητί, προτιμώ τον Ασυμβίβαστο. :)

aggelika είπε...

zekia,
το έχω ακούσει όλο το cd και είναι όντος υπέροχο γιατί όλοι τους βάζουν προσωπικά στοιχεία, δεν προσπαθούν να μιμηθούν τον Σιδηρόπουλο (κάτι που άλλωστε είναι αδύνατο!)
Και μένα μου αρέσει ο "θάνατος". Ήμουν ανάμεσα σε αυτά τα δυο κομμάτια, αλλά υπερίσχυσε το μπλουζ!
Καλή σου μέρα..

baby lemonade,
:) Συμφωνώ μαζί σου!! Θύμισε μου να σου στείλω και άλλες διασκευές.. Έχει πολλά ωραία τραγούδια αυτό το cd!
Καλή σου μέρα..

Από μια πρόσκληση στην καθεμία σας (έστω και καθυστερημένα) να συνεχίσετε το παιχνίδι!

alogomyga είπε...

Ο Πρίγκιπας είναι ο μοναδικός Έλληνας ροκάς κατά την γνώμη μου.Χρησιμοποιώ ενεστώτα γιατί ακόμα ζει και υπάρχει χωρίς management,star system και λοιπές παπαριές.Λυπάμαι που δεν τον πρόλαβα ζωντανό.Άλλωστε για να τραγουδήσεις ροκ δε χρειάζεσαι studio,επεξεργασμένο ήχο, ούτε καν φωνή.Χρειάζεσαι μόνο ΨΥΧΗ.Και ο Παύλος έχει μεγάλη ψυχή....

desa είπε...

Θα αρπάξω τη σκυτάλη μόνος μου και θα σου πω ότι στην αγγλικού στοίχου μουσική υπάρχουν μυθικές διασκευές. όπως των metallica στο turn the page του Bob Seger, το one των u2 από τον johnny cash, το dream on των aerosmith από τον ronnie james dio και άλλα πολλά.

raslowbap είπε...

Είναι δυο τρεις μέρες που επεξεργάζομαι το comment που θα αφήσω. Αγνοούσα την ύπαρξη της διασκευής... Προτιμώ όμως την αρχική αν και πρόχειρη εκτέλεση. Παραξενεύτηκα από την εκτέλεση του Ιωαννίδη. Έχω την εντύπωση πως συνήθως η μουσική φόρμα που διαλέγει για τα τραγούδια του δεν είναι τόσο απλή. Μπορεί να κάνω λάθος μιας και δεν πολυπαρακολουθώ την πορεία του. Ίσως και να εππηρεάστηκε από την αρχική εκτέλεση. Πάντως πιστεύω πως νόημα του κομματιού πως το μετέφερε καλύτερα ο πρίγκηπας... πονούσα ακούγοντας το. Σε ευχαριστώ που το ξανάκουσα μετά από καιρό.
Την καληνύχτα μου