Δευτέρα 4 Ιουνίου 2007

Μοναξιά....


Έχεις νιώσει ποτέ ολομόναχος; Σαν να είσαι ο τελευταίος άνθρωπος στη Γη; Σαν να φύτρωσες κάπου και να μην σε γέννησε μάνα και πατέρας; Σαν να βαδίζεις στο πουθενά…

Είμαι σίγουρη… ποτέ δεν το ένιωσες.
Κι όμως, εγώ το νιώθω κάθε μέρα, κάθε λεπτό, κάθε στιγμή. ΤΩΡΑ!

Δεν υπάρχουν ούτε φίλοι ούτε γονείς ούτε κανείς. Η μοναξιά υπάρχει μόνο. Γεννιόμαστε μόνοι και πεθαίνουμε ακόμα πιο μόνοι. Γυμνοί. Και αβοήθητοι.

Αν φοβάμαι την μοναξιά γιατί την αναζητώ συνέχεια; Ίσως γιατί όταν είμαι με άλλους νιώθω πολύ πιο μόνη απ’ όταν είμαι πραγματικά μόνη…

Εσύ, πόσο μόνος ένιωσες σήμερα?

24 βρηκαν το κλειδι:

Ανώνυμος είπε...

Εγώ γενικά τον τελευταίο καιρό αισθάνομαι μόνη, αν κ γνωρίζω πως υπάρχουν γύρω μου ανθρωποι που ενδιαφέρονται για μένα.... Πώς το εξηγείς εσύ αυτό....? Καλή σου μέρα!

Lithium είπε...

to eniwsa....palia...alla twra efyge....

dn ise moni...apla niwtheis moni....min to afiseis na se skotwsei....allakse auti tin katastasi....mporis

xxxxxx

Πλεκτά Χειροποιήματα είπε...

Η μοναξιά όταν είναι επιλογή είναι υπέροχη!!! Μπορείς να μιλήσεις με τον εαυτό σου, να δείς πραγματα με άλλο μάτι, να πάρεις πολύ σοβαρές αποφάσεις! Δέν είναι πάντα τραγική...
Το ζώ κάθε μέρα το τελευταίο 6μηνο που ζώ στη Γερμανία γιατι κανένας απο τους ανθρώπους που γνώρισα δέν μπορεί να αναληρώσει κενά ανθρώπων που αγαπώ, όσο καλός κι αν είναι!!! Όμως αυτό που σκέφτομαι κι εγώ και θα το μοιραστώ μαζί σου είναι...
τα καλύτερα ΕΡΧΟΝΤΑΙ!!! :-)

raslowbap είπε...

Συνήθως νοιώθω περισσότερο μόνος όταν βρίσκομαι ανάμεσα σε πολλούς ανθρώπους. Θα συμφωνήσω ότι όταν η μοναξια είναι επιλογή είναι υπέροχη.Βέβαια υπάρχουν στιγμές που η μοναξιά δεν αντέχεται όσο και εάν κάποιος την αναζητεί.

APSOY είπε...

Μόνοι! Ποτέ δεν είμαστε μόνοι! Και μόνο στη σκέψη πως κάποιος άλλος αυτή τη στιγμή στέκεται μπροστά στην οθόνη ενός υπολογιστή ...ή σε ένα κομμάτι χαρτί και αποτυπώνει τις σκέψεις του... και σκέφτεται όπως εσύ... έστω και ένας ακόμα - σε ολόκληρο τον κόσμο, υπάρχει...
Και αυτό σημαίνει πως δεν είμαστε μόνοι!

Και στην προκειμένη;
Ναι! Δεν είναι μόνο ένας που σκέφτεται όπως εσύ!
Είμαστε πολλοί!!!
Κι εγώ αισθάνομαι μόνος κάποιες στιγμές...
αλλά να... σκέφτομαι αυτό! ;)
:)

Loth είπε...

ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ..ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΠΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΒΡΗΚΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΕ ΦΟΒΙΖΕΙ..ΤΕΛΙΚΑ ΕΜΑΘΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ..ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΔΙΩΞΕ ΜΑΚΡΙΑ..ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΥΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ..ΦΙΛΙΑΑ

Κώστας είπε...

Καμιά φορά το μυαλό μάς στέλνει λανθασμένα ή υπερβολικά μηνύματα. Είμαι σίγουρος ότι αν το ελογικεύσεις θα δεις ότι δεν είσαι πραγματικά μόνη! Έχεις ανθρώπους που σε διαβάζουν, που σε συμπαθούν και σε επισκέπτονται καθημερινά.

Κι αν όλα αυτά αφορούν στην διαδικτυακή ζωή, φαντάσου πόσα αντίστοιχα συμβαίνουν εκεί έξω!

an205 είπε...

Μοναξιά

Φυλακή ο χρόνος
οι μνήμες παγίδα

τα όνειρα πόνος
ψέμα η ελπίδα

μόνος μες το πλήθος
σκιά μες τις σκιές

έσβησε ο μύθος
τέλος μη ευτυχές

σε μάσκα κρύβομαι
τον φόβο μην δείτε

δεν σας ανοίγομαι
μην φοβηθείτε

Nyktipolos είπε...

Όποιος μάθει να αγαπάει την μοναξιά (δλδ την συγκατοίκηση με τον εαυτό του) δεν έχει να φοβηθεί τίποτα στη ζωή. Αλλίμονο σε αυτούς που χρειάζονται έναν άλλο για να υπάρξουν!..

Να ζεις μονάχος σου θα πει
να είσαι αντριωμένος
να μη σε πιάνει πανικός
ούτε κι ο ίδιος ο Θεός
αλλιώς στα πάγια κολλάς
σέρνεσαι βρίζεις και πονάς
αγάπες σε κυκλώνουνε
και στο μαντρί σε χώνουνε

(τάδε έφη Μάλαμας)

aggelika είπε...

@emy, νομίζω πως στο εξήγησα όταν μιλάγαμε τις προάλλες... θυμάσαι?

@Lithium, merawen, εμενα γενικα μου αρέσει η μοναξιά.Είμαι από την φύση μου μοναχικός άνθρωπος!

@raslowbap, αν τα εχεις καλα με τον εαυτό σου δεν νιώθεις μόνος... αντιθέτως με τους άλλους αν δεν τα εχεις καλα νιωθεις μονος.

@apsoy, είμαστε πολλοί! το ξέρω αυτό! Καιρός να ενωθούμε!!

@loth, θα βρεθεί που θα πάει??

@κώστα, η δυκτιακή μου ζωή διαφέρει πολύ από την κανονική μου... Εδώ ναι έχω πόλλούς φίλους.. Στην πραγματικότητα όμως οι αληθινοί μου φίλοι είναι ελάχιστοι. Και ίσως φταίω και εγώ γι αυτο..

@an205, ωραίο ποίημα.. ποιανού??
καλημέρααα

@nyktipole, ωραίος ο Μάλαμας.. καλή σου μέρα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Σε τούτη τη φάση της μεταβατικής σου ηλικίας είναι φυσιολογικό.
΄Ομως σκέψου πως σ΄αυτή την ηλικόα, χωρίς κατ΄ουσίαν να είμαστε, αιθανόμαστε γενικώς ...μόνοι και πού το βρίσκεις το κακό; Λειτουργείς όπως εσύ θέλεις, ταξινομείς τη ζωή και τα πράγματά σου επίσης το ίδιο.
΄Οταν είσαι με την παρέα σου όμως είναι διαφορετικά, έτσι;
Θα μεγαλώσεις θα ορίζεις τη ζωή σου και θα δεις πόσο όμορφα θα είναι όλα!

Γλαρένιες αγκαλιές

demonia είπε...

Μην είσαι τόσο σίγουρη...

nyctolouloudo είπε...

βρε πουλάκι μου τόσο μικρό και μιλάς για μοναξιά;

πάρε την ζωή στα χέρια σου και θα δεις τι όμορφα που είναι.

Love and Poison είπε...

Καλύτερα alone but not lonely, παρά full of company but alone...

Και η μοναξιά έχει την ομορφιά της...

Αλλά να ξέρεις, ότι πάντα κάπου σε αυτή τη ζωή θα υπάρχει μια καρδιά που θα σε σκέφτεται & θα νοιάζεται & θα πονά & θα ανησυχεί για σένα...

Και ας μη το ξέρεις...ίσως αν το είχες δεδομένο να μην το εκτιμούσες...

Ανώνυμος είπε...

oloi monoi mas eimaste...apla den to niwthoume kai ksegeliomaste apo th parea tvn allvn dipla mas..

an205 είπε...

του ΑλφαΝιΔιακόσιαΠέντε

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ είπε...

Γειά σου κοριτσάκι!
Σχετικά με τα έγχρωμα παιδάκια (όπως & με όλα τα υπόλοιπα που δυστύχησαν να γεννηθούν κάτω από άθλιες συνθήκες) τί να πούμε... Μόνο πως όποιος σε χλεύασε για την ιδέα σου δεν αξίζει!!! Γιατί αν είχε έστω & λίγη ευαισθησία ή ανθρωπιά θά΄πρεπε να σε συγχαρεί! Και να παραδειγματιστεί από εσένα...
Πόσο δίκιο έχεις ψυχούλα μου να αναρωτιέσαι! Ούτε εγώ θα μπορέσω ποτέ να καταλάβω πώς είναι δυνατό σε άλλα θέματα (όσα μας συμφέρει) να "προχωράμε" τόσο μπροστά, ενώ σε άλλα να εμμένουμε ακόμη σε ανόητα & απάνθρωπα ταμπού! Ας ελπίσουμε πως κάποτε άνθρωποι με τη δική σου ευαισθησία θα βοηθήσουν & τους υπόλοιπους να προοδεύσουν πνευματικά!

Όσο για το μεγάλο θέμα "Θεός", εάν & εφόσον έχεις χρόνο & το θέλεις, διάβασε αυτό...
Προσωπική μου ιστορία.
Φιλιά & μην αφήνεσαι να μελαγχολείς (όσο γίνεται). Με το χαμόγελο & την ελπίδα/αισιοδοξία νομίζω καταφέρνουμε πολλά περισσότερα!
Να είσαι καλά,
Μαρία.

tzonakos είπε...

Δεν άφησα εμένα να νιώσει μόνος σήμερα.
Χθες όμως ένιωθα απελπιστικά, όχι απο επιλογή δική μου, ας μην το αναλύσω.
Την μοναξιά την ελέγχεις καθως ειναι συναίσθημα αντιφατικό συχνά, όπως οταν εισαι με κόσμο.
Νομίζω οτι αν δεν ζήσει κάποιος και μοναξιά, δεν μαθαίνει τον εαυτό του και δεν δυναμώνεθι αρκετά για την συνέχεια.
Φιλικά, Τζονάκος

Mailo® είπε...

Μικρούλα μου σε καταλαβαίνω απόλυτα.
Για πάρα πολλά χρόνια έτσι ένιωθα κι εγώ. Μπορεί να υπήρχαν άνθρωποι που ενδιαφέρονταν, μ’ αγαπούσαν και νοιάζονταν πραγματικά για μένα. Όμως αυτό εγώ δε μπορούσα να το νιώσω γιατί στην ουσία είχα χτίσει ένα τείχος πανύψηλο γύρω μου κρατώντας καλά κρυμμένα τα μυστικά μου μέσα και τους ανθρώπους απ’ έξω. Ακόμη και την ίδια την οικογένειά μου. Κάποια περίοδο μάλιστα πίστευα πως δεν είναι αυτοί οι πραγματικοί μου γονείς ώσπου μια μέρα φοβισμένος ρώτησα ευθέως τη μητέρα μου. Στην αρχή έβαλε τα γέλια άλλα μόλις είδε ότι δεν έκανα πλάκα… έβαλε τα κλάματα…
Ποτέ μου δεν ανοίχτηκα σε κανέναν… πώς θα μπορούσα άλλωστε αφού κανείς δε μου έδινε το παραμικρό στοιχείο ότι θα μπορούσα να τον εμπιστευτώ, ότι θα με ακούσει και θα με πάρει στα σοβαρά. Κάποτε παρ’ ολίγο να μου στοιχίσει ακριβά αυτό. Αλλά ήμουν παιδί ακόμα… στην ηλικία σου σχεδόν. Εκεί που τα λάθη γίνονται πολύ εύκολα αλλά κάποια απ’ αυτά μπορεί να σου κοστίσουν τα πάντα.
Αγγελικούλα εκεί που όλα μας φαίνονται μαύρα να που καμιά φορά συμβαίνει κάτι ανέλπιστο και απροσδόκητο στις ζωές μας που τις αλλάζει αρκετά. Έτσι έγινε και μ’ εμένα.
Έτσι θα γίνει και μ’ εσένα. Έτσι γίνεται με όλους.
Θα βρείς το άτομο ή τα άτομα εκείνα με τα οποία θα μπορείς να έχεις πραγματική ουσιαστική επικοινωνία. Όλοι οι υπόλοιποι είναι απλώς γνωστοί, συμμαθητές, συνεργάτες, «φίλοι». Μπορεί να είσαι με πάρα πολλούς απ’ αυτούς μα πάντα θα νιώθεις μόνος/η αν δεν έχεις ουσιαστική επικοινωνία. Περίμενα πάρα πολύ μα ποτέ δε συμβιβάστηκα με κάτι λιγότερο. Ποτέ να μη συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο γλυκιά μου από αυτό που θα σε κάνει να νιώθεις πάνω απ’ όλα εσύ καλά και άνετα.

Τώρα αν θα σου πώ ότι πολλές φορές επιζητώ τη μοναξιά μου και ότι αυτό ίσως είναι και υγιές σε ορισμένο βαθμό μπορεί να σε μπερδέψω και δε θέλω.
Φιλιά, αγκαλίτσα και όλα θα αλλάξουν κάποια στιγμή.

Ανώνυμος είπε...

παντα νοιωθω μονος...

εσυ δεν εχεις παρα να συνεχισεις να μιλας, και εμεις να σε ακουμε.

δεν εισαι μονη σου με τιποτα.
σ'αγαπαμε. φιλακια...

aggelika είπε...

@φύρδην-μίγδην, γενικά μου αρέσει η μοναξιά. Ή μάλλον μου αρέσει να έχω την ησυχία μου, να βρίσκομαι μακρια από ανθρώπους που γενικά η σχέση μαζί τους δεν έχει και να με ωφελήσει σε πολλά.

@demonia, θα δείξει...

@nyctolouloudo, είδες? από μικρή στα βάσανα!

@love & poison, ας έρθει η καρδιά και θα το εκτημίσω!

@blue, συμφωνώ μαζί σου. Στο τελος ο μόνος που μένει για παρέα είναι η μοναξια!

@ηλιαχτίδα, διάβασα την ιστορία σου.. πράγματι πολύ παράξενη!!

@tzonako,συμφωνώ μαζί σου. πρέπει να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας πρώτα..

@mailo, κάπως έτσι αισθάνομαι και εγώ. Ίσως και να μην έχω νιώσει ακόμα έτοιμη να μιλήσω σε κάποιον. Και σε αυτό φταίει το ότι δεν μπορώ να εμπιστευτώ κανέναν εξαιτίας ενός περιστατικού που είχε γίνει στο παρελθόν το οποίο δεν θέλω να θυμάμαι.Το άτομο που λες ίσως και να το έχω γνωρίσει. Δυστυχώς κατάλαβα πόσο πολύτιμο μου ήταν όταν πια είχε φύγει. Σε ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σου!

@anonymous, ποτέ δεν θα μιλάω και πάντα θα έιμαι μόνη... Αυτή είναι η επιλογή μου άλλωστε. μετά από πολύ καιρό και από πολλά λάθη κατάλαβα πως δεν αξίζει να μιλάς. Γίατί ποτέ ο άλλος δεν θα τα καταλάβει όπως τα αισθάνομαι έγω.

Sanity Loss Era είπε...

aggelika said...


@apsoy, είμαστε πολλοί! το ξέρω αυτό! Καιρός να ενωθούμε!!



Που υπογράφω αίτηση??? Count me in!

Sanity Loss Era είπε...

aggelika said...

@apsoy, είμαστε πολλοί! το ξέρω αυτό! Καιρός να ενωθούμε!!

Πού υπογράφω αίτηση;Count me in!

aggelika είπε...

@sanity loss era, την υπέγραψες ήδη! Καλωσήρθες στην μπλογκοπαρέα μας!!